Ignoramus et ignorabimus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez FlaBot (dyskusja | edycje) o 15:18, 30 wrz 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Ignoramus et ignorabimus - maksyma w łacinie oznaczająca nie znamy i nie poznamy, sformuowana przez niemieckiego zoologa Emila du Bois-Reymonda, jako podsumowanie jego poglądu, że człowiek ma ograniczone i nieprzekraczalne granice zdolności poznania przyrody.

Teza ta wygłoszona w wykładzie i często skracana do wyrażenia ignorabimus («wiedzieć nie będziemy»), stała się zarzewiem dyskusji naukowej. W szczególności silnie sprzeciwił się jej (nazywając idiotyczną) matematyk David Hilbert. Tezę tę omawiał także Wolf Lepenies.

Źródła:

  • Emil du Bois-Reymond: Über die Grenzen des Naturerkennens, 1872, w książce: Emil du Bois-Reymond: Vorträge über Philosophie und Gesellschaft, Hamburg, Meiner, 1974
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignoramus_et_ignorabimus&oldid=14274460”