Igor Chakimzianow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igor Chakimzianow
Игорь Хакимзянов
Ilustracja
Chakimzianow w 2015
Pełne imię i nazwisko

Igor Jewgienjewicz Chakimzianow

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1980
Makiejewka, obwód doniecki

Naczelny Dowódca Ludowej Milicji Donbasu
Okres

od 10 kwietnia 2014
do 7 maja 2014

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

Igor Girkin
(od 12 maja jako dowódca armii, od 15 maja 2014 także jako minister obrony)

Multimedia w Wikimedia Commons

Igor Jewgienjewicz Chakimzianow (ros. Игорь Евгеньевич Хакимзянов; ur. 25 lipca 1980 r.[1] w Makiejewce) – ukraiński separatysta, od kwietnia do maja 2014 Naczelny Dowódca Ludowej Milicji Donbasu i de facto minister obrony Donieckiej Republiki Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1997 r. ukończył szkołę średnią w Krasnodarze, następnie według informacji z własnych profilów społecznościowych odbył w latach 1997–1999 kurs dla pilotów wojskowych w krasnodarskiej (lub armawirskiej[2]) wyższej szkole wojskowej[3]. W 2010 r. ukończył zaocznie Doniecki Uniwersytet Narodowy im. Wasyla Stusa. Pracował następnie w firmach prywatnych m.in. jako spedytor.

W 2014 brał udział w protestach przeciwko Euromajdanowi w Doniecku. 10 kwietnia protestujący zajęli budynek regionalnej administracji i ogłosili powstanie ludowej milicji w Donbasie, a Chakimzianowa swoim przywódcą[4][5]. 12 kwietnia aresztowany przez służby specjalne Ukrainy, jednak tego samego dnia uwolniony. Objęty sankcjami finansowymi i zakazem wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, skutecznymi od 12 maja[6]. Od 22 kwietnia poszukiwany przez ukraiński wymiar sprawiedliwości.

W nocy z 6 na 7 maja 2014 r. na południu obwodu donieckiego wybuchły walki pomiędzy separatystami a batalionem „Azow”, gdy ci pierwsi próbowali zastawić zasadzkę w Mariupolu. W wyniku walk Chakimzianow został aresztowany przez ukraińskie siły[7]. Jego przesłuchanie osobiście przeprowadził kandydat na prezydenta Ukrainy Ołeh Laszko, a następnie rozpowszechnione zostało ono przez niego w internecie[8][9], co zostało skrytykowane przez organizacje broniące praw człowieka, m.in. Amnesty International[10] i Human Rights Watch[11]. Oskarżono go o zorganizowanie ataku i próbę zabójstwa policjanta[12], za co groziło mu 10 lat więzienia. Prawdopodobnie 15 września 2014 r. zwolniony w ramach wymiany więźniów[13]. Według informacji z wywiadu z 2015 r., został następnie zastępcą dowódcy batalionu w DNR. W 2016 r. miał według niepotwierdzonych informacji dołączyć do Partii Komunistycznej Donieckiej Republiki Ludowej[14]. We wrześniu 2018 zgłosił swoją kandydaturę na głowę Donieckiej Republiki Ludowej w wyborach w listopadzie tego samego roku. 29 września 2018 został ranny w wybuchu w siedzibie Partii Komunistycznej DNR[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Хакимзянов Игорь Евгеньевич / Хакімзянов Ігор Євгенович / Hakimzyanov Igor Evgenevich. Myrotworec Center. [dostęp 2018-05-26]. (ukr.).
  2. ↑ Profil prywatny. ok. ru. [dostęp 2018-05-26]. (ros.).
  3. ↑ Profil prywatny. VKontakte. [dostęp 2018-05-26]. (ros.).
  4. ↑ Demonstrators in Donetsk plan to create ‘people’s army’. TASS, 10 kwietnia 2014. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  5. ↑ Marcin Skalski: Donieccy aktywiści tworzą własną formację wojskową. kresy.pl, 11 kwietnia 2014. [dostęp 2018-05-26].
  6. ↑ Bliski współpracownik Putina i młoda prokurator Krymu na „czarnej liście” UE. tvn24.pl, 12 maja 2014. [dostęp 2018-05-26].
  7. ↑ Zoe Mintz: Ukrainian Forces Enter Mariupol, Briefly Retake City Hall Building; Five Pro-Russian Activists Killed In Clash. International Business Times, 7 maja 2014. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  8. ↑ Charles McPherdan: Thug Politics, Kiev. Foreign Policy, 9 października 2014. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  9. ↑ Министр обороны самопровозглашенной Донецкой народной республики горловчанин Игорь Хакимзянов находится в тюрьме. 06242.ua, 8 maja 2014. [dostęp 2018-05-26]. (ros.).
  10. ↑ Ukraine. L’impunité règne pour les membres de groupes d’autodéfense pro-Kiev auteurs d’enlèvements et de mauvais traitements. Amnesty International, 6 sierpnia 2014. [dostęp 2018-05-26]. (fr.).
  11. ↑ Ohrenbetäubendes Schweigen aus Kiew. Human Rights Watch, 8 maja 2014. [dostęp 2018-05-26]. (niem.).
  12. ↑ Defense minister of Donetsk People’s Republic detained – Avakov. TASS, 7 maja 2014. [dostęp 2018-05-26]. (ros.).
  13. ↑ Ополченцы об украинском плене: били сильно. Wiesti, 15 września 2014. [dostęp 2018-05-26]. (ros.).
  14. ↑ Про III съезд КП ДНР. perepelitca.livejournal.com, 19 lipca 2016. [dostęp 2018-05-26].
  15. ↑ Кандидат на пост главы ДНР пострадал при взрыве на съезде компартии. rbc.ru, 29 września 2018. [dostęp 2018-09-30]. (ros.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igor_Chakimzianow&oldid=67509856”