Ikarus 415
 Ikarus 415 na pętli Blachownia-Cisie /k. Częstochowy | |
| Dane ogólne | |
| Producent | |
|---|---|
| Premiera |
1986 |
| Lata produkcji |
1986 – 2002 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia |
Średniopodłogowy autobus miejski klasy MAXI |
| Układ drzwi |
2-2-2 |
| Liczba drzwi |
3 |
| Wysokość podłogi |
775 mm (I drzwi) |
| Silniki |
RABA D10UT |
| Moc silników |
250 KM |
| Skrzynia biegów |
VOITH D851/2 |
| Liczba przełożeń |
4 |
| Długość |
11 500 mm |
| Szerokość |
2500 mm |
| Wysokość |
3000 mm |
| Masa własna |
10 130 kg |
| Masa całkowita |
17 500 kg |
| Rozstaw osi |
5570 mm |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
111 |
| Liczba miejsc siedzących |
26 |
| Informacje dodatkowe | |
| ABS |
nie |
| ASR |
nie |
| EBS |
nie |
| ESP |
nie |
| Klimatyzacja |
nie |
Ikarus 415 – węgierski jedenastoipółmetrowy, średniopodłogowy autobus miejski z fabryki Ikarusa. Do Polski trafiły łącznie 64 sztuki w wersjach 14A, 14B, 14C, 14D, 14E oraz 22. Najwięcej z nich, bo aż 39 sztuk wyprodukowano na zamówienie MZK Bielsko-Biała. 13 sztuk trafiło do MPK Częstochowa, 8 sztuk przyjechało do PKM Bytom, a także 4 sztuki dla MZK Kędzierzyn-Koźle. Część z nich już została zezłomowana lub sprzedana dla innych przewoźników. Ostatni Ikarus 415, który trafił do Polski, został wyprodukowany dla MZK Bielsko-Biała w 1998 roku. Otrzymał on numer boczny #076 i charakteryzował się klejonymi szybami bocznymi. Został on odstawiony do kasacji w 2017 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomek, -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Phototrans.eu [online], phototrans.pl [dostęp 2017-06-16] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Ikarus 415 na ulicach Budapesztu -
Ikarus 415 na ulicach Bielska-Białej -
Ikarus 415 na ulicach Bratysławy
