Imbibicja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Imbibicja (od łac. imbibo "wypijać, nasiąkać") – proces pęcznienia koloidów. Polega on na przyłączaniu coraz większej ilości cząsteczek wody wiązaniami wodorowymi do cząsteczek płaszcza wodnego otaczającego cząsteczkę koloidu hydrofilnego, a tym samym na zwiększaniu odległości między kolejnymi micellami koloidowymi. Występuje m.in. w początkowej fazie kiełkowania nasionpęcznieniu, w której zwiększają swoją objętość i masę po zanurzeniu w wodzie lub otoczeniu wilgotnego środowiska[1].

Zjawisko to zachodzi również w stomatologicznych masach wyciskowych, przechowywanych w środowisku hipotonicznym (np. w wodzie)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Lewak: Kiełkowanie nasion. W: Jan Kopcewicz, Stanisław Lewak: Podstawy fizjologii roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 461. ISBN 83-01125-66-7.
  2. Porzycki M., Łata A., Breguła L.. Analiza zmian liniowych mas alginatowych w zależności od warunków przechowywania i czasu pomiędzy pobraniem wycisku a jego odlaniem - wskazówki praktyczne.. „Czasopismo Stomatologiczne”. 56 (10), s. 691-696, 2003.