Imbir japoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 14:08, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Imbir japoński
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Klad

jednoliścienne

Rząd

imbirowce

Rodzina

imbirowate

Rodzaj

imbir

Gatunek

imbir japoński

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} (Thunb.) Roscoe
Trans. Linn. Soc. London 8:348. 1807

Imbir japoński, imbir mioga (Zingiber mioga (Thunb.) Roscoe) – gatunek rośliny należący do rodziny imbirowatych. Pochodzi z Japonii, jest uprawiany w wielu krajach świata[2].

Morfologia

Pokrój
Mająca ok. 1 m wysokości bylina przypominająca imbir lekarski.
Liście
Szerokolancetowate, pochwą obejmujące łodygę.
Kwiaty
Zebrane w jajowaty kłos na szczycie łodygi. Są białe z żółtą wargą.
Kłącze
Białawe kłącza mające bardzo ostry palący smak i silny, nieco kamforowy aromat.

Zastosowanie

Kłącze, rozłogi i owoce są używane jako przyprawy.

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2009-06-18]. (ang.).
  2. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].

Bibliografia

  1. Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.