Imbir japoński
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Klad | |
Klad | |
Klasa | |
Klad | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
imbir japoński |
Nazwa systematyczna | |
{{{nazwa łacińska}}} (Thunb.) Roscoe Trans. Linn. Soc. London 8:348. 1807 |
Imbir japoński, imbir mioga (Zingiber mioga (Thunb.) Roscoe) – gatunek rośliny należący do rodziny imbirowatych. Pochodzi z Japonii, jest uprawiany w wielu krajach świata[2].
Morfologia
- Pokrój
- Mająca ok. 1 m wysokości bylina przypominająca imbir lekarski.
- Liście
- Szerokolancetowate, pochwą obejmujące łodygę.
- Kwiaty
- Zebrane w jajowaty kłos na szczycie łodygi. Są białe z żółtą wargą.
- Kłącze
- Białawe kłącza mające bardzo ostry palący smak i silny, nieco kamforowy aromat.
Zastosowanie
Kłącze, rozłogi i owoce są używane jako przyprawy.
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2009-06-18]. (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
Bibliografia
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.