Immunitet w średniowieczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Immunitet w średniowieczu edytowana 21:17, 15 lut 2017 przez Sebek Adamowicz (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Immunitet - przywilej wyłączający terytoria lenników spod władzy urzędników króla. Dzięki niemu lennicy króla w imieniu władcy formalnie sprawowali władzę administracyjną, skarbową i wojskową. Był kolejnym elementem systemu lennego, który osłabiał władzę królewską.

Immunitet dzieli się na:

  • sądowy - przywilej sprawowania władzy sądowniczej przez feudała w jego dobrach
  • ekonomiczny - zwolnienie dóbr feudała ze świadczeń na rzecz panującego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]