Imprimitura
_-_Studies_of_animals_(dogs).jpg)
Imprimitura (łac. imprimere – wciskać) – w malarstwie olejnym i temperowym cienka warstwa farby laserunkowej rozprowadzonej dużą ilością werniksu lub spoiwa wcierana w grunt malarski w celu zwiększenia izolacji warstwy malarskiej od podobrazia[1][2].
Imprimitury ze względu na zastosowanie naturalnych pigmentów, tzw. ziemie, miały zwykle ciepłe odcienie brązów i zieleni, od XVI w. przeważały imprimitury ciemne lub czerwonawe – bolusowe, szczególnie popularne we Włoszech i Niderlandach w XV–XVII wieku[1][2][3].
Imprimiturę nakładano zwykle po wykonaniu rysunku lub podmalówki pod przyszłe malowidło, dlatego pełniła dodatkowo funkcję ich utrwalacza[3][4].
Terminu imprimatura używa się obecnie na określenie każdej barwnej podmalówki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stefan Kozakiewicz (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. IV, Warszawa: PWN, 1996, s. 159, ISBN 83-01-12365-6 (pol.).
- ↑ a b Hilary McGlynn (red.), Wielka Encyklopedia Oxford, t. 8, Oxford Educational, 2008, s. 51, ISBN 978-83-252-0187-6 (pol.).
- ↑ a b Władysław Ślesiński, Techniki malarskie, spoiwa organiczne, Warszawa: Arkady, 1984, s. 139, 150–152, ISBN 83-213-2972-1 (pol.).
- ↑ Imprimatura [online], Prześwietlenie, 24 listopada 2018 [dostęp 2021-06-03] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1975.