Inès Lamunière

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inès Lamunière
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1954
Genewa

Narodowość

szwajcarska

Centrum operacyjne Philip Morris w Lozannie

Inès Lamunière (ur. 25 października 1954 w Genewie) – szwajcarska architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ines Lamunière jest córką architekta Jean-Marc Lamunière. W 1980 roku ukończyła studia w zakresie architektury w École Polytechnique Fédérale de Lausanne. Pracowała jako asystentka w Eidgenössische Technische Hochschule Zürich, a następnie (od 1994) – w École Polytechnique Fédérale de Lausanne[1].

Od 1 września 2008 jest przewodniczącą School of Architecture w EPFL[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Le Corbusier à Genève, Payot, Lozanna 1987
  • Das Wettbewerbsprojekt für den Völkerbundspalast in Genf 1927, GTA-ETH, Zurych 1987
  • Bellerive-Plage, projets et chantiers, Payot, Lozanna 1997
  • La construction de l´immeuble "Clarté" à Genève, Gilli-Mendrisio, Mediolan 1999
  • Fo(u)r cities, PPUR, Lozanna 2004
  • Habiter la menace, PPUR, Lozanna 2006

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Inès Lamunière. EPFL. [dostęp 2010-01-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]