Indianizacja
Indianizacja − termin spopularyzowany przez George Coedèsa, określający proces historyczny w wyniku którego kraje Azji Południowo-Wschodniej przyjęły indyjską religię, kulturę i formy organizacyjne swoich państw. Początkowo uważano, że do indianizacji doszło w wyniku hinduskiej ekspansji terytorialnej i kolonizacji[1]. Zdaniem Coedèsa indianizacja odbyła się w wyniku pokojowej ekspansji gospodarczej i działalności misyjnej indyjskich braminów. Prymitywni tubylcy przyjęli kulturę wyżej rozwiniętych przybyszów[2]. Obecne badania archeologiczne dowodzą istnienia w Indochinach wysoko rozwiniętych ośrodków cywilizacyjnych na długo przed okresem indianizacji. Państwa te miały rozległe kontakty z Indiami, Chinami, a nawet z Europą. A ponieważ zamieszkująca je ludność austronezyjska królowała wówczas na morzach, powszechny się staje pogląd, że to oni sami przywieźli indyjską kulturę w wyniku swoich podróży[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ R. C. Majumdar: ANCIENT INDIAN COLONIES In the FAR EAST. Vol. I. CHAMPA. LAHORE: The Punjab Sanskrit Book Depot, 1927. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
- ↑ George Coedès: The Indianized states of Southeast Asia. University of Hawaii Press, 1968. [dostęp 2010-10-28]. (ang.).
- ↑ The Chams of Cambodia. W: William Collins: Interdisciplinary research on ethnic minorities in Cambodia. Phnom Penh: Center for Advanced Study (UNDP), 1996, s. 9. (ang.).