Inflacja tłumiona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Inflacja tłumionainflacja, którą charakteryzują przymusowe oszczędności wywołane niedostateczną podażą w stosunku do efektywnego popytu. Wzrost cen jest tłumiony odgórnie. Synonimem inflacji tłumionej jest inflacja zasobowa, odłożona, odroczona.

Etapy inflacji tłumionej:

Etap 1. Rynek sprzedawcy - przyspieszenie wyczerpywania poziomu zapasów rynkowych.

Etap 2. Wymuszona substytucja wartości użytkowych - utrzymujące się braki rynkowe wymuszają na nabywcach zakup dóbr o podobnych do poszukiwanych przez nich wartościach użytkowych.

Etap 3. Oszczędności przymusowe (luka inflacyjna) - wskutek całkowitego braku możliwości nabycia określonych wartości użytkowych bądź też rezygnacji z zajmowania miejsca w kolejce ze względu na preferowanie wolnego czasu i brak gwarancji realizacji zamierzonego zakupu.

Etap 4. Deformacja w funkcjonowaniu sieci handlu (czarny rynek, w Polsce także oficjalny rynek równoległy w sklepach tzw. eksportu wewnętrznego oraz komercyjnych, których wysokich cen nie uwzględniano w statystykach) - ten etap bezpośrednio powoduje rzeczywisty wzrost cen płaconych przez nabywców, chociaż ich oficjalny poziom mógł do tej pory nadal nie drgnąć.

Etap 5. Dezorganizacja rynku (tzw. masowy wykup towarów) - w Polsce etap ten wystąpił w 1981 oraz 1989.

Etap 6. Reglamentacja sprzedaży (może zacząć pojawiać się we wcześniejszych etapach, także jako spontaniczna inicjatywa oddolna).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Polska w świecie inflacji" Grzegorz W. Kołodko, Książka i Wiedza Warszawa 1987 (pdf) [1]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]