Informatyka ekonomiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Informatyka ekonomiczna (czasem określana również jako informatyka gospodarcza lub informatyka zarządcza[1]) – dyscyplina naukowa znajdująca się na pograniczu informatyki oraz nauk ekonomicznych (w szczególności nauk o zarządzaniu) i łącząca te dwie dziedziny. Jej przedmiotem zainteresowania są systemy informatyczne w organizacjach (szczególnie w przedsiębiorstwach)[2].

Na informatykę ekonomiczną oddziałuje również psychologia (analiza interakcji człowiek-maszyna), telekomunikacja (techniczne środki komunikacji w systemach fizycznie rozproszonych), matematyka (metody szyfrowania), dyscyplina badań operacyjnych (wspieranie użytkowników w podejmowaniu decyzji), statystyka (m.in. metody prognozowania i analizy danych) oraz nauki prawne (m.in. ochrona danych osobowych i własności intelektualnej)[3].

Zakres i zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Zastosowania informatyki ekonomicznej obejmują tworzenie i zarządzanie systemami informatycznymi w organizacjach. Systemami informatycznymi, będącymi w zainteresowaniu informatyki ekonomicznej są m.in. [4]:

Specjaliści w zakresie informatyki ekonomicznej zajmują się m.in. [5]:

  • analizą i projektowaniem systemów informatycznych,
  • projektowaniem i implementacją oprogramowania użytkowego,
  • projektowaniem i obsługą aplikacji bazodanowych,
  • tworzeniem i konfiguracją sieci komputerowych,
  • opracowaniem nowych metod i narzędzi projektowania systemów informatycznych.

Informatyka ekonomiczna w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lat 60. XX wieku, na uczelniach ekonomicznych w Polsce zaczęto prowadzić pierwsze specjalności informatyczne[6]. W 1974 roku na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu oraz Akademii Ekonomicznej w Katowicach uruchomiono pierwsze kierunki studiów „Informatyka i cybernetyka ekonomiczna”[6], natomiast na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu utworzono Instytut Informatyki (przemianowany w 1989 roku na Instytut Informatyki Ekonomicznej), będący jedną z pierwszych jednostek organizacyjnych uczelni w Polsce, zajmujących się informatyką ekonomiczną[7].

W 1991 roku zmieniono nazwę kierunku „Informatyka i cybernetyka ekonomiczna” na „Informatyka i ekonometria[8].

W kolejnych latach uczelnie zaczęły prowadzić studia na kierunkach unikatowych takich jak m.in. „Informatyka w biznesie” czy „Informatyka gospodarcza”, o zróżnicowanym programie dydaktycznym[9].

Od 1995 roku w Polsce działa Naukowe Towarzystwo Informatyki Ekonomicznej[10].

Publikowane jest również czasopismo naukoweInformatyka Ekonomiczna(inne języki)[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Abramowicz ↓, s. 3.
  2. Becker i Lis 2010 ↓, s. 25–26.
  3. Becker i Lis 2010 ↓, s. 33–34.
  4. Becker i Lis 2010 ↓, s. 31.
  5. Becker i Lis 2010 ↓, s. 35.
  6. a b Korczak i in. 2014 ↓, s. 312.
  7. Instytut Informatyki Ekonomicznej – Historia [online], iie.ue.wroc.pl/ [dostęp 2020-02-12].
  8. Uchwała Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego z dnia 15 października 1992 r. zmieniająca uchwałę z dnia 28 listopada 1991 r. w sprawie nazw kierunków studiów [online], sip.lex.pl, 10 grudnia 1992 [dostęp 2020-03-14].
  9. Korczak i in. 2014 ↓, s. 313.
  10. Kalendarium Naukowego Towarzystwa Informatyki Ekonomicznej 1995-2018 [online], sartosfera.pl/ntie/ [dostęp 2020-02-12].
  11. Historia [online], businessinformatics.ue.wroc.pl [dostęp 2020-02-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Witold Abramowicz, Informatyka ekonomiczna w Obszarach Europejskich [online] [dostęp 2020-02-12].
  • Joerg Becker, Łukasz Lis: Propedeutyka informatyki ekonomicznej. W: Wrycza S. (red. nauk): Informatyka ekonomiczna: podręcznik akademicki. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2010, s. 25–35. ISBN 978-83-208-1863-5.
  • Jerzy Korczak, Witold Abramowicz, Jerzy Gołuchowski, Andrzej Kobyliński i inni. Wzorcowy program studiów licencjackich kierunku Informatyka ekonomiczna – koncepcja wstępna. „Informatyka Ekonomiczna”. 2 (32), s. 311–313, 2014. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. ISSN 1507-3858.