Interkosmos 15

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Interkosmos 15 (Indeks COSPAR 1976-056A) – kolejny sztuczny satelita Ziemi wprowadzony na orbitę w ramach programu Interkosmos.

Misja[edytuj | edytuj kod]

Interkosmos 15 realizował zupełnie nowy program. Był to satelita technologiczny o masie 422 kg i przewidywanym czasie istnienia sześć lat[1], a jego zadaniem było wypróbowanie urządzeń przeznaczonych dla stacji kosmicznej Salut, w tym aparatury telemetrycznej. Lot potraktowano jako doświadczalny. Po raz pierwszy przeprowadzono próby z jednolitym systemem przekazywania danych naukowych. Stacje naziemne w Czechosłowacji, NRD, Polsce i na Węgrzech nie tylko przyjmowały, ale opracowywały napływające z pokładu satelity informacje. Zapowiedziano podłączenie do jednolitej sieci odbiorczej stacji w Bułgarii i na Kubie[1]. Satelita poruszał się po orbicie o parametrach: perygeum 487 km, apogeum 521 km. Jedno okrążenie wokół Ziemi trwało 94,6 minuty, a nachylenie orbity wynosiło 74 stopnie. W eksperymencie tym uczestniczyli specjaliści z Bułgarii, Czechosłowacji, Polski, NRD i Związku Radzieckiego
Urządzenia satelity funkcjonowały do 28 czerwca 1975 roku, a on sam krążył jeszcze przez pięć lat[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paweł Elsztein: Polak w Kosmosie. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1978, s. 61, 175, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski.
  2. Andrzej Marks: Polska w Kosmosie. Warszawa: Książka i Wiedza, 1978, s. 109.