Irena Błasińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Błasińska
Irena Zaleska
Rena
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1912
Krasnosielc

Data śmierci

16 października 2012

Irena „Rena” Błasińska z domu Kowalska (ur. 26 lipca 1912 w Krasnosielcu[1], zm. 16 października 2012[2]) – członkini Szarych Szeregów, uczestniczka powstania warszawskiego.

Grób Ireny i Jana Błasińskich na Powązkach Wojskowych w Warszawie

Urodziła się w rodzinie Mieczysława i Henryki z domu Butler. Żona kawalerzysty, pułkownika 25 pułku ułanów wielkopolskich Jana Błasińskego. Działała w Szarych Szeregach, gdzie była instruktorką „przysposobienia Wojskowego Kobiet do Obrony Kraju i Ratownictwa Sanitarnego”. W czasie powstania warszawskiego pełniła funkcję sanitariuszki w Grupie Bojowej „Krybar” III Zgrupowania „Konrad” – była szefem punktu sanitarnego przy ul. Dobrej 53 róg Lipowej.

Na podstawie jej wspomnień powstał film krótkometrażowy Sanitariuszka Rena wzbogacony jej współczesnymi refleksjami.

Siostra Anieli Kowalskiej, która w czasie wojny organizowała tajne nauczanie. Matka dwóch córek – Barbary (ur. 1946) i Haliny . Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera FII-9-4)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Powstańcze Biogramy - Irena Błasińska
  2. Radio Maryja, Zmarła Irena Błasińska pseudonim „RENA” [online], radiomaryja.pl, 19 października 2012 [dostęp 2012-10-20] (pol.).
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze