Irena Tatarzyńska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Tatarzyńska
Miejsce urodzenia

Słupsk

Ambasador RP w Albanii
Okres

od 2008
do 2012

Poprzednik

Artur Tomaszewski

Następca

Marek Jeziorski

Ambasador RP w Czarnogórze
Okres

od 15 lipca 2015
do 2017

Poprzednik

Grażyna Sikorska

Następca

Artur Dmochowski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Irena Urszula Tatarzyńska[1] (ur. w Słupsku) – polska dyplomatka i orientalistka (turkolożka), doktor nauk filologicznych, od 2015 do 2017 ambasador RP w Czarnogórze.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Słupsku[2]. W 1974 ukończyła studia z zakresu filologii tureckiej na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach podjęła karierę naukową tamże. Pracowała także w Polskiej Akademii Nauk. W 1986 obroniła pracę doktorską pt. Turecka inteligencja twórcza wobec europeizacji Imperium Osmańskiego – od tanzimatu do republiki (promotor: Tadeusz Majda).

W 1991 rozpoczęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, specjalizując się w kontaktach z krajami Kaukazu Południowego i Azji Środkowej. W latach 1994–1999 pracowała w Ambasadzie RP w Ankarze, pełniąc funkcję zastępczyni szefa placówki, a przez kilka miesięcy także chargé d’affaires ad interim. W 1999 powróciła do kraju i objęła stanowisko zastępczyni dyrektora w Departamencie Europy Wschodniej MSZ.

W 2003 wyjechała do Sofii, gdzie pracowała jako zastępczyni ambasadora RP w randze radcy-ministra, a w latach 2006–2007 pełniła obowiązki szefa placówki. Za swoją pracę w Sofii została wyróżniona przez władze bułgarskie medalem Złotej Gałązki Laurowej. W 2007 powróciła do kraju i objęła stanowisko koordynatorki ds. Paktu Stabilności dla Europy Południowo-Wschodniej.

Od listopada 2008[3] do 2012 była ambasadorem w Albanii. W lipcu 2015[4] powołana na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Czarnogórze[5]. Misję zakończyła w 2017[6].

W listopadzie 2012 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7][1].

Zna biegle cztery języki: angielski, rosyjski, turecki i włoski. Posługuje się także językiem bułgarskim i francuskim.

Jest mężatką, ma syna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 274).
  2. ↑ Pełny zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych. orka.sejm.gov.pl, 2015. [dostęp 2018-11-07 2015].
  3. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 czerwca 2008 r. nr 110-6-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 46, poz. 412).
  4. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lipca 2015 r. nr 110.30.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 688).
  5. ↑ Irena Tatarzyńska nowym ambasadorem RP w Czarnogórze. msz.gov.pl, 15 lipca 2015. [dostęp 2015-07-15].
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2017 r. nr 110.99.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1172).
  7. ↑ Komorowski odznaczył dyplomatów [online], Wprost, 16 listopada 2012 [dostęp 2022-03-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Irena_Tatarzyńska&oldid=69814608”