Ireneusz Ihnatowicz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Profesura |
1974 |
Ireneusz Ihnatowicz (ur. 19 stycznia 1928 w Głębokiem, zm. 4 stycznia 2001 w Warszawie) – polski historyk, archiwista, profesor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykładał w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Orionistów w Zduńskiej Woli. Był wybitnym filologiem i historykiem, specjalistą w dziedzinie historii gospodarczej Polski XIX i XX w. oraz nauk pomocniczych historii. W późniejszych latach pracował w Archiwum Państwowym w Łodzi, wykładał jako profesor na Uniwersytecie Warszawskim (od 1974) i pracował w Polskiej Akademii Nauk. Żonaty z Jadwigą Kalinowską. Jego córką jest Ewa Ihnatowicz, profesor nadzwyczajny Instytutu Literatury Polskiej Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Spoczywa razem z żoną na starym cmentarzu w Zduńskiej Woli.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Dzieje gospodarcze Polski do 1939 roku (współautorzy: Benedykt Zientara, Antoni Mączak, Zbigniew Landau, 1965)
- Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, (wspólnie z Andrzejem Biernatem) (t. 1–2 1967–1971)-
- Społeczeństwo polskie od X do XX wieku (1979)
- Nauki pomocnicze historii XIX i XX wieku (1990)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- W Galerii Niepospolitych Zduńskowolan. muzeum.zdunskawola.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].