Isidis Planitia
12,75°N 273,00°W/12,750000 -273,000000 Mapa topograficzna basenu uderzeniowego Isidis | |
| Ciało niebieskie | |
|---|---|
| Średnica krateru |
1500 km |
| Wiek |
3,9 mld lat[1] |
Położenie na mapie Marsa  | |
| 12,75°N 273,00°W/12,750000 -273,000000
| |
Isidis Planitia – równina położona w obrębie basenu uderzeniowego Isidis na Marsie. Ze względu na pokrywający ją pył, jest widoczna w teleskopach jako jasna plama na wschód od charakterystycznego ciemnego obszaru Syrtis Major Planum. Basen Isidis o średnicy około 1500 km jest jednym z największych basenów uderzeniowych na Marsie i w całym Układzie Słonecznym. Nazwa równiny pochodzi od imienia egipskiej bogini Izydy.
Od południa z równiną Isidis Planitia sąsiadują góry Libya Montes, wydźwignięte przez uderzenie.
Badania[edytuj | edytuj kod]
Na obszarze Isidis Planitia wylądowała w 2003 roku sonda Beagle 2. Misja ta zakończyła się niepowodzeniem, jako że sonda nigdy nie przesłała potwierdzenia pomyślnego lądowania[2].
W pobliżu basenu Isidis znajdują się duże spękania skorupy, spowodowane przez impakt. Jednym z nich jest dolina Nili Fossae, która początkowo była wypełniona lawą, a następnie w środowisku wodnym uformowały się tam duże ilości minerałów ilastych. Z tego powodu dolina ta była rozważana jako miejsce lądowania misji Mars Science Laboratory[3], jednak nie przeszła pozytywnie procedury selekcji[4] i łazik Curiosity ostatecznie wylądował w kraterze Gale. Na obrzeżu basenu Isidis znajduje się krater Jezero, który został wybrany na miejsce lądowania misji Mars 2020[5][1].
Pod koniec 2008 roku sztuczny satelita planety, sonda Mars Reconnaissance Orbiter zaobserwował w dolinie Nili Fossae węglany[4], w szczególności węglan magnezu, które powstały w środowisku wodnym. Ich obecność świadczy, że środowisko to miało stosunkowo wysokie pH (nie było kwaśne), bardziej sprzyjające powstaniu życia[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Emily Lakdawalla, We're going to Jezero! [online], The Planetary Society, 20 listopada 2018 [dostęp 2018-11-22] (ang.).
- ↑ Krzysztof Kanawka: Beagle 2 – było blisko?. Kosmonauta.net, 2016-11-15. [dostęp 2016-11-24].
- ↑ Possible MSL Landing Site: Survivor No. 6 -- Nili Fossae Trough. [w:] Mars Science Laboratory [on-line]. Jet Propulsion Laboratory, 2008. [dostęp 2012-10-26]. (ang.).
- ↑ a b Jonathan Amos: Nasa finds 'missing' Mars mineral. BBC News, 2008-12-09. [dostęp 2012-10-26]. (ang.).
- ↑ Dwayne Brown, JoAnna Wendel, DC Agle, NASA Announces Landing Site for Mars 2020 Rover [online], NASA, 19 listopada 2018 [dostęp 2018-11-22] (ang.).
- ↑ Scott L. Murchie, et al.. A synthesis of Martian aqueous mineralogy after 1 Mars year of observations from the Mars Reconnaissance Orbiter. „Journal of Geophysical Research”. 114, 2009. DOI: 10.1029/2009JE003342.