István Örkény

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
István Örkény
Ilustracja
Portret z antologii Körkép opublikowanej w 1974 r.
Imię i nazwisko

Örkény István György

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1912
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1979
Budapeszt

Narodowość

węgierska

Język

węgierski

Alma Mater

Uniwersytet Loránda Eötvösa

Dziedzina sztuki

literatura

Faksymile
Podpis Istvána Örkénya
Nagrody

Nagroda im. Attili Józsefa

István Örkény (ur. 5 kwietnia 1912, zm. 24 czerwca 1979) - węgierski prozaik i dramaturg.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej służył w szeregach armii węgierskiej na froncie wschodnim. Trafił do radzieckiej niewoli, w której przebywał do 1947 roku. Był autorem utworów utrzymanych w konwencji groteski i absurdu, często poddających analizie mechanizmy działania tyranii. Do głównych dzieł należą powieści (m.in. Wystawa róż, 1967), dramaty (Rodzina Tótów, 1967) oraz miniatury prozatorskie i opowiadania.

Tłumaczenia na polski[edytuj | edytuj kod]

  • Zabawa w koty i inne opowiadania (Wybór z: "Jeruzsálem hercegnője 1966; Nászutasok a légypapíron 1967; Egyperces novellák" 1968-69), Warszawa: Czytelnik, 1973
  • Rodzina Tótów; Gloria, Wrocław: PIW, 1975
  • Wystawa róż, Warszawa: Czytelnik, 1982

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999