It’s Only Rock’n Roll
(Przekierowano z It's Only Rock'n Roll)
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| The Rolling Stones | ||||
| Wydany |
18 października 1974 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
13–24 listopada 1973 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
47:55 (LP) | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
It’s Only Rock’n Roll – dwunasty w Wielkiej Brytanii i czternasty w Stanach Zjednoczonych album grupy The Rolling Stones. Był to ostatni album z udziałem Micka Taylora.
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
1. „If You Can’t Rock Me” 3:47 2. „Ain’t Too Proud to Beg”
(Norman Whitfield/Eddie Holland)3:31 3. „It’s Only Rock ’n Roll (But I Like It)” 5:07 4. „Till the Next Goodbye” 4:37 5. „Time Waits for No One” 6:38 6. „Luxury” 4:30 7. „Dance Little Sister” 4:11 8. „If You Really Want to Be My Friend” 6:17 9. „Short and Curlies” 2:44 10. „Fingerprint File” 6:33 47:55
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Mick Jagger – śpiew, śpiew towarzyszący, gitara, gitara elektryczna
- Keith Richards – śpiew towarzyszący, gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa
- Mick Taylor – gitara elektryczna, śpiew towarzyszący, gitara akustyczna, syntezator, perkusja, gitara slide, gitara basowa
- Charlie Watts – perkusja
- Bill Wyman – gitara basowa, syntezator
- David Bowie – śpiew towarzyszący
- Ray Cooper – perkusja
- Nicky Hopkins – fortepian
- Charlie Jolly – tabla
- Kenny Jones – perkusja
- Ed Leach – krowi dzwonek
- Billy Preston – fortepian, klarnet, organy elektryczne
- Ian Stewart – fortepian
- Willie Weeks – gitara basowa
- Ron Wood – śpiew towarzyszący, gitara
Listy przebojów[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| 1974 | UK Top 50 Albums | 2 |
| Billboard Pop Albums | 1 | |
| 1975 | UK Top 50 Albums | 49 |
| Billboard Pop Albums | 12 |
Single[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Single | Lista | Pozycja |
|---|---|---|---|
| 1974 | „It’s Only Rock ’n Roll” | UK Top 50 Singles | 10 |
| 1974 | „It’s Only Rock ’n Roll” | The Billboard Hot 100 | 16 |
| 1974 | „Ain’t Too Proud to Beg” | The Billboard Hot 100 | 17 |
Certyfikaty i sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
| Kraj | Certyfikat | Sprzedaż |
|---|---|---|
| Stany Zjednoczone (RIAA) | platynowa płyta[4] | 1 000 000+[4] |
| Wielka Brytania (BPI) | złota płyta[5] | 100 000+[6] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The Rolling Stones – It's Only Rock 'N Roll. Discogs. [dostęp 2022-12-03]. (ang.).
- ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: It's Only Rock'n Roll review. www.allmusic.com. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 696. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ a b Gold & Platinum [online], RIAA, 31 maja 2000 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
- ↑ Rolling Stones – „It's Only Rock 'N' Roll”, BPI, 1 listopada 1975 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
- ↑ Certification Levels [online], BPI [dostęp 2023-09-08] (ang.).