Italo disco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Italo Disco)
Italo disco
Pochodzenie

disco, euro disco, funk

Czas i miejsce powstania

lata 1978–1983[1],
 Włochy

Instrumenty

syntezator, perkusja elektroniczna, sampler Emulator II, automat perkusyjny Roland TR-808

Największa popularność

lata 80. XX wieku

Gatunki pokrewne

disco, post disco, euro disco, dance, eurodance, italo dance, spacesynth, disco polo

Podgatunki
eurobeat
Multimedia w Wikimedia Commons

Italo disco – termin marketingowy wprowadzony w 1983[1] roku przez Bernharda Mikulskiego, założyciela wytwórni płytowej ZYX Music[2]. Termin ten odnosi się do włoskiej elektronicznej muzyki dyskotekowej z lat 80. XX wieku oraz muzyki z innych części Europy i Ameryki Północnej, które ją naśladowały[2] (choć dla muzyki spoza Włoch częściej się używa terminu euro disco).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przed powstaniem terminu italo disco w 1983 roku, wykonawców tego nurtu określano terminem Spaghetti-Dance[2] lub po prostu zaliczano ich twórczość do muzyki disco[1].

Muzyka italo disco wywodzi się głównie z muzyki disco, funk i euro disco[2]. Typowy utwór nurtu italo disco ma kontrastujące ze sobą zwrotki i refren oraz podkład muzyczny z syntezatora[2].

Pod koniec dekady lat 80. popularność tego nurtu zaczęła drastycznie maleć, aż w końcu w połowie lat 90. całkowicie zniknął z rynku[2]. Od 2007 roku można zauważyć coraz większy wzrost zainteresowania wykonawcami muzyki italo disco, który przejawia się powstawaniem stacji radiowych i portali internetowych promujących ten nurt muzyczny, spotkaniami fanów italo disco, zwiększoną liczbą koncertów wykonawców tego gatunku, a w coraz większej ilości lokali odtwarzana jest muzyka z tego nurtu muzycznego[3].

Z italo disco wywodzi się podgatunek tej muzyki: eurobeat. Nieliczne instrumentalne utwory italo disco, tworzone w pierwszej połowie lat 80. przez formacje Hypnosis, Koto i Laserdance, w drugiej połowie lat 80. dały początek samodzielnemu gatunkowi spacesynth (nazywanemu także spacedance czy synthdance). Gatunek ten, podobnie jak italo disco, zniknął ze sceny muzycznej w połowie lat 90., ale po roku 2000, dzięki Internetowi, odrodził się jako niszowy nurt muzyki elektronicznej.

Nurt italo disco wywarł także wpływ na powstanie muzyki house[2][4], dance[3] i muzyki techno[5][6]. Nurt na początku lat 90. XX wieku stracił popularność na rzecz muzyki eurodance[7], której jednym z przedstawicieli był brytyjski muzyk pochodzenia jamajskiego Ice MC debiutując nagraniem do singla Easy, którego producentem był włoski muzyk Roberto Zanetti, znany z muzyki italo disco jako Savage[8][9].

Wykonawcy[edytuj | edytuj kod]

Savage
 Zobacz też kategorie: Muzycy italo disco, Zespoły italo disco.

Najbardziej znanymi przedstawicielami są zespoły i wykonawcy tacy jak: Francesco Napoli, Savage, Ken Laszlo, P.Lion, Albert One, Radiorama, Valerie Dore, Sabrina, Scotch, Baltimora, Martinelli, Raggio di Luna, Righeira, Ryan Paris, Spagna, Miko Mission, Silver Pozzoli, La Bionda, Gazebo, Eddy Huntington, Den Harrow.

Instrumenty[edytuj | edytuj kod]

Syntezatorowe brzmienie utworów italo disco uzyskiwano za pomocą syntezatorów: Roland JX-8P, Roland Juno60/106, Yamaha DX7, ARP Odyssey, a także samplera Emulator II, automatu perkusyjnego Roland TR-808 oraz perkusji elektronicznych Simmonsa, Minimooga, Oberheima, Linndruma[2].

Italo disco w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten był pierwowzorem dla nazwy nurtu polskiej muzyki tanecznej – disco polo i bywa często z nim mylony[10] jednak odróżnia go wyraźne przesłanie skierowane do odbiorcy. Muzyka italo disco pomimo prostej i łatwo „wpadającej w ucho” melodii przeważnie zawiera teksty mówiące o życiu oraz troskach z nim związanych, niejednokrotnie dając życiowe rady i wskazówki[11], natomiast w warstwie muzycznej od disco polo odróżnia brak jakichkolwiek elementów muzyki biesiadnej[12]. Z tego powodu muzyka italo disco często zaliczana jest do muzyki dance[11][13]. Na początku lat 90. Krzysztof Krawczyk próbując powrócić na estradę tworzył w nurcie italo disco, głównie remiksy swoich starszych przebojów z lat 70. i 80., a także nagrał kilka innych utworów[14][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Italo Disco. DJ World. [dostęp 2014-06-16].
  2. ↑ a b c d e f g h Historia Italo Disco. TOP80.PL, 2008-06-01. [dostęp 2012-07-25]. (pol.).
  3. ↑ a b Italo disco przeżywa drugą młodość [online], muzyka.onet.pl, 3 kwietnia 2007 [dostęp 2016-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-01] (pol.).
  4. ↑ Paweł Gzyl, Gatunki muzyczne: house, czyli w tym domu się tańczy! [online], muzyka.onet.pl, 13 lutego 2014 [dostęp 2014-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-18] (pol.).
  5. ↑ Ishkur’s Guide to Electronic Music | New Home on Techno.org [online], www.techno.org, 18 listopada 2007 [dostęp 2015-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-18] (ang.).
  6. ↑ Jakub Bożek, Italo disco to nie tylko Sabrina, „Krytyka Polityczna”, 11 września 2013 [dostęp 2016-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-11].
  7. ↑ A rytm był tancerzem – Muzyka [online], kultura.onet.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
  8. ↑ Ice MC na 90' Festival [online], muzyka.interia.pl, 15 lutego 2016 [dostęp 2016-09-04].
  9. ↑ ICE Mc – Easy [online], Discogs [dostęp 2019-09-04] (ang.).
  10. ↑ Sławomir Zygmunt. Co to jest disco polo?. „KINO”. Nr 4/1998. ISSN 0023-1673. 
  11. ↑ a b c Wywiad z Krzysztofem Krawczykiem. interia.pl, 2009-01-19. [dostęp 2009-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)].
  12. ↑ Disco polo – tego się słucha w tajemnicy!. Polskie Radio, 2013-02-23. [dostęp 2013-02-23].
  13. ↑ Italo disco. [w:] Słownik Języka Polskiego PWN [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2012-07-25].
  14. ↑ Krzysztof Krawczyk. piosenkarze.pl. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-09)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Italo_disco&oldid=72007782”