Iwan Kłymiw

Iwan Kłymiw, pol. Jan Kłymów, ps. Łehenda, Marmasz, Kuliba (ur. 29 października 1909 w Sielecu, zm. 5 grudnia 1942 we Lwowie) – ukraiński działacz nacjonalistyczny i wojskowy.

Życiorys

Kształcił się w Państwowym Gimnazjum w Sokalu, które ukończył w 1929, Rozpoczął studia prawnicze. Był działaczem Płastu, członkiem OUN od jej powstania, jednym z organizatorów siatki OUN na Sokalszczyźnie i Wołyniu.

Przed wojną wielokrotnie więziony za działalność antypaństwową, przebywał m.in. w Berezie Kartuskiej. Wypuszczony na wolność przez polskie władze we wrześniu 1939.

Ukończył szkołę oficerską im. płk. Konowalca. Od 1940 krajowy przewodniczący OUN na zachodniej Ukrainie (po Dmytrze Myronie). Po ogłoszeniu Aktu Odnowienia Państwa Ukraińskiego został ministrem koordynacji politycznej w rządzie Jarosława Stećki. Po aresztowaniach członków rządu przez Gestapo przeszedł w lipcu 1941 do podziemia, był poszukiwany listem gończym, ustalono wysoką nagrodę za jego głowę.

Na początku 1942 wszedł w konflikt z Mykołą Łebediem próbując stanąć na czele Prowodu OUN-B. W konsekwencji został przesunięty na niższe stanowisko oficera do specjalnych poruczeń referenta wojskowego.

4 grudnia 1942 został we Lwowie aresztowany przez Gestapo i następnego dnia zakatowany podczas przesłuchania.

Literatura

• Мороз В. - Генерали УПА – вихованці Пласту;
• Пластовий шлях. – 2002. – Ч.4. – s. 42-45;
• Пластуни у визвольних змаганнях. – New York 2002. – s. 15;
• Содоль П. - Українська Повстанча Армія, 1943-49. Довідник. – New York 1994. – s.8.