Izajasz (Antonović)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izajasz
Jovan Antonović
Metropolita karłowicki
Kraj działania

Cesarstwo Austriackie

Data i miejsce urodzenia

1696
Buda

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1749
Wiedeń

Metropolita karłowicki
Okres sprawowania

1748–1749

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

1731

Diakonat

do 1731

Prezbiterat

do 1731

Nominacja biskupia

1731

Chirotonia biskupia

1731

Izajasz, imię świeckie Jovan Antonović (ur. 1696 w Budzie, zm. 22 stycznia 1749 w Wiedniu) – serbski biskup prawosławny, metropolita karłowicki między sierpniem 1748 a styczniem 1749.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął jako biały duchowny, był kapłanem żonatym. Po śmierci małżonki, w 1731, został nominowany na biskupa aradzkiego, wtedy też złożył wieczyste śluby mnisze. Cieszył się dobrą opinią na dworze austriackim, dzięki czemu, wbrew stanowisku patriarchy Arseniusza IV został w 1741 także ordynariuszem eparchii vršackiej[1]. Wśród wiernych i duchowieństwa nie cieszył się znacznym autorytetem, do czego przyczyniał się fakt, iż wbrew panującym wśród mnichów zwyczajom jadł mięso[1]. Jego wybór na soborze cerkiewno-ludowym nie był jednogłośny, szczególnie protestował przeciwko niemu biskup baczki Wissarion[1].

W 1748 r. został metropolitą karłowickim po śmierci Arseniusza IV, z poparcia dworu wiedeńskiego, pomimo tego, że pozostawał niepopularny wśród wiernych. Krótko po wyborze zwrócił się do wiernych z apelem o wspieranie finansowe serbskich szkół cerkiewnych. Nie zdołał jednak zrealizować żadnych związanych z nimi planów, gdyż w styczniu 1749 zmarł[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Đ. Slijepčević, Istorija Srpske Pravoslavne Crkve, t. II, JRJ, Beograd 2002, ss. 39–40