Izak van der Merwe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izak van der Merwe
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1984
Johannesburg

Wzrost

196 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

2014

Trener

Rodrigo Leander

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

113 (1 sierpnia 2011)

Australian Open

3Q (2011)

Roland Garros

2Q (2011)

Wimbledon

1R (2008)

US Open

2Q (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

94 (18 lipca 2011)

Wimbledon

2R (2012)

Izak van der Merwe (ur. 26 stycznia 1984 w Johannesburgu) – południowoafrykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista występował w latach 2005–2014.

W 2008 roku van der Merwe zakwalifikował się do turnieju głównego Wimbledonu. W kwalifikacjach pokonał Frédérica Niemeyera, Kristiana Plessa oraz Miguela Ángela López Jaéna. W 1 rundzie turnieju głównego uległ Guillermo Garcii-Lópezowi 5:7, 2:6, 2:6. Był to pierwszy wielkoszlemowy występ w drabince głównej dla reprezentanta RPA.

W swoim dorobku van der Merwe ma 3 triumfy w zawodach kategorii ATP Challenger Tour. W lutym 2011 roku osiągnął swój najlepszy rezultat w turnieju rangi ATP World Tour, podczas zawodów w Johannesburgu. Po pokonaniu Stéphane Roberta, Dustina Browna oraz Simona Greula dotarł do półfinału, gdzie przegrał z Somdevem Devvarmanem 2:6, 4:6.

W latach 2006–2012 reprezentował RPA w Pucharze Davisa. Rozegrał 22 pojedynki, odnosząc 11 zwycięstw.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 113. miejscu (1 sierpnia 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 94. pozycji (18 lipca 2011).

Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 2010 Campos do Jordão Twarda Brazylia Ricardo Mello 7:6(6), 6:3
Zwycięzca 2. 2011 Johannesburg Twarda Południowa Afryka Rik de Voest 6:7(2), 7:5, 6:3
Zwycięzca 3. 2011 Charlottesville Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jesse Levine 4:6, 6:3, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]