Izolowanie stanowiska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Izolowanie stanowiska – forma ochrony przeciwporażeniowej wchodząca w skład ochrona przed dotykiem pośrednim (ochrona dodatkowa). Polega ona na pokryciu stanowiska pracy warstwą z materiału izolacyjnego. W otoczeniu miejsca pracy nie mogą znajdować się przedmioty będącymi dostępnymi przewodzącymi częściami obcymi. Na stanowisku izolowanym można zastosować nieuziemione połączenia wyrównawcze. Stanowisko izolowane musi spełniać warunki: części przewodzące dostępne w odległości mniejszej niż 2 metry muszą być oddzielone przeszkodą ochronną; podłoga i ściany są tak izolowane, że w każdym punkcie rezystancja izolacji jest większa od 50 kΩ dla napięcia do 500 V i 100 kΩ dla napięcia do 1000 V.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alojzy Rogoń, Ochrona od porażeń w instalacjach elektrycznych obiektów budowlanych (Poradnik), wydawca Centralny Ośrodek Szkolenia i Wydawnictw SEP, Warszawa 1999, ISBN 83-901315-6-0, str.24
  • Julian Wiatr, Marcin Orzechowski, Poradnik projektanta elektryka. Podstawy zasilania budynków mieszkalnych, użyteczności publicznej i innych obiektów nieprzemysłowych w energię elektryczną, Dom Wydawniczy MEDIUM, Warszawa 2008, ISBN 978-83-919132-3-9, str. 426-427