Józef Abramczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Abramczyk
Tomasz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1912
Kępicach

Data śmierci

13 maja 2001

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Bataliony Chłopskie

Jednostki

39 Dywizja Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Grób Józefa Abramczyka na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie

Józef Abramczyk, ps. Tomasz (ur. 23 grudnia 1912 w Kępicach, zm. 13 maja 2001[1]) – polski działacz ludowy, dowódca oddziału Batalionów Chłopskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jako młodzieniec kształcił się w szkole powszechnej w Mołodecznie. Działał w ruchu ludowym, był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. Brał udział w strajku chłopskim w 1937.

Był rezerwistą Wojska Polskiego. Brał udział w kampanii wrześniowej jako żołnierz 39 Dywizji Piechoty[2]. Po jej zakończeniu włączył się w działalność podziemną. W maju 1940 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, by w 1941 przejść do BCh. Współpracując z Bolesławem Krakowiakiem Biloffem, utworzył oddział partyzancki. W grudniu 1943 został jego dowódcą. Brał udział w licznych potyczkach z żandarmerią niemiecką.

Po wojnie należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego w powiecie Złotoryja. W latach 1950–1977 był pracownikiem spółdzielczym w Warszawie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
  2. Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1989, s. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]