Józef Bykowski (powstaniec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Bykowski
Ilustracja
Gryf herb Bykowskich
Data i miejsce urodzenia

1841
Głupice

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1863
Leśniaki Chabielskie

Miejsce spoczynku

Chabielice

Miejsce zamieszkania

Głupice

Narodowość

polska

Edukacja

student

Uczelnia

Szkoła Główna Warszawska

Rodzice

Władysław Jaxa Bykowski i Teresa z Walewskich.

Krewni i powinowaci

siostra Julia Łuczycka (1846-1914)

Józef Bykowski (ur. 1841 w Głupicach – zm. 1863 w Leśniakach Chabielskich) – oficer wojsk powstańczych powstania styczniowego.

Urodził się w 1841 w Głupicach w szlacheckiej rodzinie Bykowskich herbu Gryf. Był synem Władysława Jaxy i Teresy z Walewskich. Studiował w warszawskiej Szkole Głównej.

Bykowski wziął czynny udział w powstaniu styczniowym. Walczył jako oficer w oddziale pułkownika Teodora Cieszkowskiego. Ta partia powstańcza została rozbita przez wojska rosyjskie 10 kwietnia 1863 pod Broszęcinem. Oddział poszedł w rozsypkę. Kilku powstańców z ciężko rannym dowódcą schroniło się w dworze Kozłowskich w Leśniakach Chabielskich. Tam dopadła ich rosyjska pogoń.

Józef Bykowski zginął około godziny dziewiątej, zabity przez kozaków. Razem z nim polegli w Leśniakach Teodor Cieszkowski, Hipolit Kozłowski i Tomasz Witkowski. W pobliskim Stanisławowie, zginęli major Polikarp Krąkowski, Jan Imielnicki i Stefan Szymański.
Zamordowani od kozaków jak napisał w ich aktach zgonów ks. Stanisław Wiśniewski proboszcz parafii Chabielice. Powstańcy zostali pochowani 13 kwietnia 1863 na cmentarzu w Chabielicach. Nie zachowała się ich mogiła.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864, nakł. Funduszu Wydawniczego Muzeum Narodowego Polskiego, Rapperswil 1913, str.195
  • Mertykalia gminy i parafii Chabielice -1863 rok.