Józef Feliks Ciszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Feliks Ciszewski
Felek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1876
Uładówka, gubernia podolska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1938
Kommunarka, RFSRR, ZSRR

Zawód, zajęcie

inżynier elektryk

Nieistniejąca tablica MSI upamiętniająca patrona ulicy Józefa Feliksa Ciszewskiego przy ul. Pasaż Ursynowski 1 (od strony ul. Ciszewskiego)

Józef Feliks Ciszewski (pseud. Felek[1], Feliks[2], ur. 15 grudnia 1876 we wsi Uładówka, zm. 25 stycznia 1938 w Kommunarce pod Moskwą) – polski inżynier elektryk, polityk socjalistyczny i komunistyczny. Od 1899 członek Polskiej Partii Socjalistycznej, kierownik Wydziału Wojskowego PPS-Lewicy. Od 16 grudnia 1918 członek-założyciel Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, do lutego 1920 jednocześnie członek Komitetu Centralnego tej partii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na politechnikach w Petersburgu i w Karlsruhe. W 1899 wstąpił do sekcji zagranicznej Polskiej Partii Socjalistycznej. Po przyjeździe do Królestwa Polskiego zamieszkał w Łodzi, gdzie kierował lokalną strukturą PPS. Kierował następnie Okręgowym Komitetem Robotniczym PPS w Radomiu, w 1906 po rozłamie w PPS znalazł się w PPS-Lewicy.

W latach 1916–1919 członek Rady Miejskiej w Warszawie z ramienia PPS-Lewicy i Bundu. Członek KC KPRP, aresztowany na posiedzeniu 8 lutego 1920, więziony był w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej[2]. Po uwolnieniu w 1921 wyjechał do RFSRR, pozostał na stałe w ZSRR. Członek WKP(b), pracownik Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej (WSNCh) ZSRR, następnie główny energetyk w departamencie przemysłu metalurgicznego komisariatu ludowego przemysłu ciężkiego ZSRR.

W okresie „wielkiej czystki”, 28 października 1937 aresztowany przez NKWD. 25 stycznia 1938 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z zarzutu o „uczestnictwo w organizacji terrorystycznej”, stracony tego samego dnia w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą i tam też pochowany anonimowo[3].

Zrehabilitowany 29 września 1956 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR.

Mąż Marii Koszutskiej.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 1975 jego imieniem nazwano ulicę na warszawskim Ursynowie[4]. W 2017 uchwałą Rady m.st. Warszawy jej patrona zmieniono na Jana Ciszewskiego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Żarnowska, Klasa robotnicza wobec ruchu socjalistycznego w Królestwie Polskim w końcu XIX wieku, w: Mówią Wieki, nr 5/1983, s.3, ISSN 0580-0943
  2. a b Stefan Król: Cytadela warszawska. Warszawa: Książka i Wiedza, 1978, s. 242.
  3. Цишевский Иосиф Александрович
  4. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 395. ISBN 83-86619-97X.
  5. Uchwała nr LIV/1364/2017 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 31 sierpnia 2017 r. w sprawie zmiany nazwy ulicy w Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego poz. 7813 [on-line]. [dostęp 2017-11-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]