Józef Ryszard Muszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Ryszard Muszyński
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1939
Wojsławice

Przebieg służby
Lata służby

1953–1999

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Józef Ryszard Muszyński (ur. 18 maja 1939 w Wojsławicach) – polski żołnierz, generał dywizji Wojska Polskiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z chłopskiej rodziny Jana i Marianny. W latach 1953-1956 kształcił się w Korpusie Kadetów im. gen. Karola Świerczewskiego w Warszawie, po ukończeniu którego był słuchaczem Oficerskiej Szkoły Samochodowej im. gen. A. Waszkiewicza. W 1959 roku, jako absolwent tej szkoły objął obowiązki najpierw dowódcy plutonu, a następnie dowódcy kompanii w 9 Szkolnym Pułku Samochodowym w Ostrowie Wlkp. W latach 1967-1971 studiował na Wydziale Ekonomiczno-Wojskowym WAP w Warszawie, po czym został skierowany do pracy w Szefostwie Służby Czołgowo-Samochodowej MON. Pełnił tam różne funkcje do Szefa Wydziału Szkolenia Kierowców włącznie. W tym czasie, na podstawie dysertacji pt. "Rachunek kosztów szkolenia w wojsku na przykładzie specjalistów czołgowo-samochodowych", doktoryzował się w WAP. Promotorem rozprawy był prof. dr hab. Zbigniew Abramowicz, pracownik naukowo-dydaktyczny m.in. Szkoły Głównej Planowania i Statystyki.

W latach 1977-1978 ppłk Muszyński dowodził Ośrodkiem Szkolenia Specjalistów Samochodowych Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Mrzeżynie. W 1979 roku objął obowiązki zastępcy komendanta ds. szkolenia, a następnie w 1982 roku komendanta WOSS. W tym czasie (rok 1984) odbył kurs operacyjno-taktyczny w Akademii Wojsk Pancernych w ZSRR.

W listopadzie 1986 roku Minister Obrony Narodowej powierzył mu obowiązki szefa Zarządu Szkolnictwa Wojskowego Sztabu Generalnego WP, awansując do stopnia generała brygady, a w roku 1993 do stopnia generała dywizji. W listopadzie 1995 roku został mianowany na stanowisko zastępcy Szefa Inspektoratu Obrony Terytorialnej Sztabu Generalnego WP. W 1999 roku przeszedł do rezerwy.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mieszka w Warszawie. Żonaty z Krystyną, ma córkę.[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. III: M–S, Toruń 2010, s. 41

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 39-41.