Józef Szułdrzyński
| Data urodzenia |
3 grudnia 1801 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1859 |
| Zawód, zajęcie |
działacz gospodarczy i społeczny |
Józef Szułdrzyński (ur. 3 grudnia 1801, zm. 10 lipca 1859 w Poznaniu) – ziemianin, działacz gospodarczy i społeczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Mateusza, który był właścicielem małego folwarku koło Zbąszynia oraz Anny (z domu Mildebrandt). Nie ma wiadomości o jego wykształceniu. W powiecie wrzesińskim dzierżawił początkowo Gułtowy i był zarządcą majątków Adolfa Bnińskiego w powiecie średzkim. Później nabył dwa folwarki w okolicach Grodziska i Opalenicy[1].
W 1831 działał w intendenturze w armii polskiej, ale prawdopodobnie nie brał udziału w walkach. Później pośredniczył w handlu majątkami, a w 1835 nabył Lubasz w powiecie czarnkowskim, gdzie osiedlił się na stałe[1]. Angażował się w tworzenie kasyn i towarzystw rolniczych oraz w Ziemstwie Kredytowym. Współpracował z Karolem Marcinkowskim przy powoływaniu Hotelu Bazar i Towarzystwa Naukowej Pomocy dla Młodzieży Wielkiego Księstwa Poznańskiego[1]. Uczestniczył również w pracach komitetów, których celem było utworzenie Teatru Polskiego w Poznaniu, Banku Ziemskiego i innych instytucji. Uprawiał działalność charytatywną[1].
W 1848 działał w komisji gospodarczej, która zajmowała się utrzymywaniem obozów powstańczych[1]. W 1848 i 1849 uczestniczył w przygotowaniach wyborczych do sejmu pruskiego. W 1849 był członkiem pruskiej Izby Panów[2].
Zmarł 10 lipca 1859 w Poznaniu. Jego żoną była Elżbieta Okulicz. Pozostawił synów Władysława i Zygmunta. Trójka jego dzieci zmarła w młodym wieku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 746.
- ↑ a b Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 747.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.): Wielkopolski słownik biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 746–747. ISBN 83-01-02722-3.