Józef Weinberger
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Józef Weinberger (ur. 1 marca 1861 w Krakowie[1], zm. 26 lutego 1936 tamże[2]) – polski architekt żydowskiego pochodzenia, działający w Krakowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Markusa Feiwla i Ester Kalischer[1]. Pobierał nauki w cesarsko-królewskim Instytucie Techniczno-Przemysłowym[1]. Praktykował w Krakowie u Jacka Matusińskiego[1]. W 1889 uzyskał koncesję budowniczego[1]. Miał też uprawnienia biegłego sądowego w zakresie budownictwa[3]. Realizował zamówienia przede wszystkim dla żydowskich mieszkańców Krakowa[3]. Współpracował m.in. z Łazarzem Rockiem[3]. Od 1892 należał do Stowarzyszenia Humanitarnego „Solidarność” B’nei B’rith[2]. W 1911 był jego prezesem, a w 1917 i 1918 wiceprezesem[2]. Należał też m.in. do Krakowskiego Towarzystwa Technicznego i charytatywnego Stowarzyszenia Nadzieja[2]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Miodowej[2].
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- 1893: kamienica przy ulicy Topolowej 36 w Krakowie
- 1898–1901: budynek Stowarzyszenia Opieki nad Starcami „Asyfas Skeinim” w Krakowie
- 1912–1913: kamienica przy ulicy Dwernickiego 4 w Krakowie
- 1927–1928: budynek rytualnej rzeźni drobiu w obrębie hali targowej na placu Nowym 11 w Krakowie
- 1928–1930: kamienica przy ulicy Koletek 21 w Krakowie
- 1928–1930: kamienica przy ulicy Smoczej 8 w Krakowie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Zbroja: Miasto umarłych: Architektura publiczna Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Krakowie w latach 1868–1939. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2005. ISBN 83-7318-619-0.
- Barbara Zbroja, Leksykon architektów i budowniczych pochodzenia żydowskiego w Krakowie w latach 1868-1939, Kraków: Wysoki Zamek, 2023, ISBN 978-83-966500-2-3.