Józef Wroceński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wroceński
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1952

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo kanoniczne
Alma Mater

Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie

Habilitacja

1998 – prawo kanoniczne
ATK

profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego UKSW (2005-2012)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę

Józef Zdzisław Wroceński (ur. 1952) – polski duchowny katolicki, członek Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego, kanonista, profesor nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, w latach 2005-2012 dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego UKSW.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1982 ukończył studia w zakresie prawa kanonicznego na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej[1]. W 1983 rozpoczął na tym wydziale pracę naukowo-dydaktyczną. Tam w 1985 na podstawie napisanej pod kierunkiem Edwarda Sztafrowskiego rozprawy pt. Problem władzy Konferencji Biskupów w sprawach liturgicznych uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych[2].

Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1998 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Rola i zadanie prezbiterium w życiu Kościoła partykularnego. W roku następnym mianowany został profesorem nadzwyczajnym UKSW i powołany na stanowisko kierownika Katedry Kościelnego Prawa Osobowego.

23 września 2017 prezydent RP Andrzej Duda nadał mu tytuł naukowy profesora nauk prawnych[1].

W latach 1999-2005 pełnił funkcję prodziekana a od 2005 dziekana tegoż wydziału. Został kierownikiem Katedry Ustroju Kościoła.

W swoich badaniach zajmuje się wewnętrzną strukturą Kościoła i jego relacjami z państwem. Jest autorem licznych publikacji naukowych, wypromował kilkudziesięciu magistrów i kilku doktorów. Od początku swojej pracy dydaktyczno-naukowej na Wydziale Prawa Kanonicznego zaangażowany jest w prace redakcji wydziałowego kwartalnika Prawo Kanoniczne jako sekretarz a obecnie zastępca redaktora naczelnego. Jest także członkiem kilku rad naukowych periodyków kościelnych.

Od przeszło 25 lat jest wykładowcą prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Misyjnym Księży Sercanów w Stadnikach. Pełnił wiele funkcji w Zgromadzeniu Księży Sercanów, m.in. był radnym prowincjalnym. Obecnie jest członkiem Komisji Prawniczej przy Przełożonym Generalnym w Rzymie. Jego zaangażowania wiążą się również z udziałem w pracach Konferencji Episkopatu Polski, m.in. pełniąc funkcję konsultanta sekretarza generalnego a obecnie konsultora Rady Naukowej tejże Konferencji. W 2019 r. otrzymał Złoty Medal za Długoletnią Służbę[3].

Wypromował m.in. następujących doktorów:

  • Bogusław Patoleta (2000), Działalność ustawodawcza i administracyjna Biskupa Chełmińskiego Kazimierza Józefa Kowalskiego w latach 1946-1972
  • Helena Pietrzak (2002), Opodatkowanie kościelnych osób prawnych i fizycznych według aktów prawnych i praktyki władz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000)[4] i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2022)[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Konkordat Polski w 10 lat po ratyfikacji, (red.) Józef Wroceński, Helena Pietrzak, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2008
  • Semel Deo dedicatum non est ad usum humanos ulterius transferendum (red.) Józef Wroceński, Bożena Szewczul, Andrzej Orczykowski, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
  • Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego (3) Tom II/2. Księga II. Lud Boży, Arnold Chrapkowski, Józef Krzywda, Józef Wroceński, Wenanty Zubert, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 2007
  • Rola i zadania prezbiterium w życiu Kościoła partykularnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prof. Józef Zdzisław Wroceński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-10-19].[martwy link]
  2. Doktorat ks. J. Wroceńskiego, "Prawo Kanonicznie" 29 (1986) nr 3—4. muzhp.pl. [dostęp 2017-09-27].
  3. Odznaczenia dla zasłużonych pracowników UKSW. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2019-05-28. [dostęp 2019-10-02]. (pol.).
  4. M.P. z 2000 r. nr 30, poz. 634
  5. M.P. z 2022 r. poz. 457