Język adai

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tenánat Hadéyas
Obszar

USA (Luizjana, potem również Teksas)

Liczba mówiących

0 (wymarły w XIX w.)

Pismo/alfabet

brak lub łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej)

Kody języka
ISO 639-3 xad
IETF xad
Glottolog adai1235
SIL XAD
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka adai
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język adai – wymarły język uznawany za izolowany. Był używany do XIX wieku w północno-zachodniej Luizjanie. Jedyna wiedza na jego temat pochodzi z zapisanej w 1804 roku listy 275 wyrazów[1]. Materiał ten nie pozwala jednoznacznie powiązać adai z innymi językami. Być może był spokrewniony z językami kaddo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marianne Mithun: The Languages of Native North America. Cambridge: Cambridge University Press, 2001, s. 326. ISBN 0-521-23228-7. OCLC 48555503. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]