Dialekt groningski

Używanie języka w niderlandzkich prowincjach Groningen i Drenthe

Dialekt groningski (Grönnegs, Gronings) – forma dolnosaksońskiego w Holandii używana wokół miasta i prowincji Groningen.

Jest częścią języka dolnoniemieckiego (dolnosaskiego), lecz niektórzy lingwiści uznają go za niezależny język. Najwięcej osób twierdzi, że gronings współtworzy jeden język ze wschodniofryzyjskim dolnoniemieckim. Jest on skutkiem naporu języka dolnoniemieckiego (dolnosaskiego) na dawny obszar języka fryzyjskiego. Wiele słów dialektu Gronings jest stąd podobnych do słów z języka fryzyjskiego.

Składa się z ośmiu gwar:

• Hogelandsters
• Westerkwartiers
• Kollumerpompsters
• Stadsgronings
• Oldambtsters
• Noordenvelds
• Veenkoloniaals
• Westerwolds

Szacowana liczba osób posługujących się dialektem gronings to 310 tysięcy osób.

Liczby

Porównanie liczb w języku niderlandzkim i poszczególnych gwarach dialektu gronings:

niderlandzki	een	twee	drie	vier	vijf	zes	zeven	acht	negen	tien
Hoogelaandsters	ain	twij	drij	vijer	vief	zès	seuven	aacht	negen	tien
Oldambtsters	ain	twai	drai	vaaier	vief	zes	zeuven	aacht	negen	tien
Veenkolonioals	aine	twèje	drèje	vare	vieve	sèze	zeuven	aachte	negen	tiene
Westerkwartaaiers	een	twij	drij	vier	vief	zes	zeuven	acht	negen	tien
Stadjeders	oin	twai	drai	vaair	vief	zìs	zeuven	aacht	negen	tien
Westerwolds	ein	twei	drei	vaar	vuuf	sès	zeuven	aacht	negen	tien