Język idi
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1610 (2000)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | idi | ||
| IETF | idi | ||
| Glottolog | idii1243 | ||
| Ethnologue | idi | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język idi, także: diblaeg, dimisi (a. dimsisi), tame[1] (a. taeme)[2] – język papuaski używany w Prowincji Zachodniej w Papui-Nowej Gwinei, na północny wschód od terytorium języka agob. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 1610 osób[1].
Ethnologue wyróżnia dwie odmiany dialektalne: idi (800 użytkowników), tame (780 użytkowników). Nazwy tych dialektów są również wzmiankowane jako nazwy samego języka. Wraz z językiem agob tworzy złożony zespół dialektów, gdzie idi i agob są przeciwległymi krańcami kontinuum[1][3]. Agob i idi (wraz z tame) należą do samodzielnej rodziny języków pahoturi (związki z innymi rodzinami pozostają nieustalone)[4][5].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Idi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Evans i in. 2018 ↓, s. 698.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Agob, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pahoturi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [dostęp 2020-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-08] (ang.).
- ↑ Evans i in. 2018 ↓, s. 697–698.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nicholas Evans i inni, The languages of Southern New Guinea, [w:] Bill Palmer (red.), The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018 (The World of Linguistics 4), s. 641–774, DOI: 10.1515/9783110295252-006, ISBN 978-3-11-028642-7, OCLC 1041880153 (ang.).