Język iquito
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
35 | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | iqu | ||
| IETF | iqu | ||
| Glottolog | iqui1243 | ||
| Ethnologue | iqu | ||
| WALS | iqu | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język iquito, także: iquita, ikito, amacacore, hamacore, quiturran, puca-uma[1][2] – wymierający język należący do grupy języków zaparo, używany przez Indian Záparo zamieszkujących Peru nad rzeką Pintoyacu[1][2].
W 2002 roku około 35 osób używało języka iquito[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Arabela, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2012-11-30] (ang.).
- ↑ a b International Encyclopedia of Linguistics: AAVE - Esperanto, Volume 1. Oxford University Press, 2003, s. 411. ISBN 978-0-19-513977-8. [dostęp 2014-11-29].