Język kham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ཁམས་སྐད
kham ke
Obszar

Chiny

Liczba mówiących

ok. 1,5 mln[1]

Pismo/alfabet

tybetańskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 khg
IETF khg
Glottolog kham1282
Ethnologue khg
WALS khd, knz
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kham, kham ke (tybet. ཁམས་སྐད transliteracja Wyliego: khams skad) – język wschodniotybetański, używany w dawnym regionie Kham (obecnie wschodnia część Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, południowa część prowincji Qinghai, zachodni Syczuan i Yunnan). Obok standardowego (centralnego) języka tybetańskiego używany jest w rozgłośniach radiowych, w piśmie w użyciu jest jednak tylko standardowy język tybetański. Z tego względu język kham często bywa określany jako dialekt języka tybetańskiego; z poglądem tym nie zgadzają się językoznawcy, wskazując na fakt, że jest on w dużej mierze niezrozumiały zarówno dla użytkowników centralnej odmiany języka tybetańskiego, jak i dialektów z Amdo[2]. Język kham jest, podobnie jak standardowy język tybetański, językiem tonalnym, posiada cztery tony[1]. Dzieli się na kilka bardzo odrębnych od siebie dialektów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ethnologue report for language code: khg
  2. Tournadre N., Dorje S.: Manual of Standard Tibetan str.29-31

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tournadre N., Dorje S.: Manual of Standard Tibetan, Snow Lion Publications 2003, ISBN 1-55939-189-8 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]