Język mizo

Mizo
Obszar	Indie, Bangladesz, Birma
Liczba mówiących	675 tys. (2001, Indie)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki chińsko-tybetańskie; Języki tybeto-birmańskie; Język mizo;
Status oficjalny
język urzędowy	Indie (stan Mizoram)
UNESCO	2 wrażliwy↗
Ethnologue	4 edukacyjny↗
Kody języka
ISO 639-2	lus
ISO 639-3	lus
IETF	lus
Glottolog	lush1249
Ethnologue	lus
WALS	miz
SIL	lus
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Słownik języka mizo; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mizo (również lushai) – język z grupy tybeto-birmańskiej, używany przez blisko 700 tys. członków grupy etnicznej Mizo, zamieszkujących głównie indyjski stan Mizoram, w którym jest językiem tożsamości prowincjonalnej^[1], oraz przygraniczne tereny Birmy i Bangladeszu.

Mizo jest językiem tonalnym. Zapisywany alfabetem łacińskim, wprowadzonym przez zachodnich misjonarzy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Mizo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2021-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-27] (ang.).

[autonazwa1-1] M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Mizo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2021-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-27] (ang.).

[1]