Język simbari
| Obszar |
prowincje Eastern Highlands, Gulf (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3040 (1990) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | smb | ||
| IETF | smb | ||
| Glottolog | simb1255 | ||
| Ethnologue | smb | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język simbari (a. chimbari) – język transnowogwinejski używany w Papui-Nowej Gwinei, przez członków ludu Sambia (Simbari). Według danych z 1990 roku mówi nim 3 tys. osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują prowincje Eastern Highlands (dystrykt Obura-Wonenara – Marawaka Station) i Gulf (dystrykt Kikori – Baimuru Rural LLG i Ihu Rural LLG). W użyciu są także języki tok pisin i angielski[1].
Blisko spokrewniony z językiem baruya, być może chodzi o stosunkowo odrębny dialekt tego samego języka[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Simbari, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Stephen A. Wurm: Papuan Languages of Oceania. Tübingen: Narr, 1982, s. 142 (przyp. 1), seria: Ars linguistica 7. ISBN 3-87808-357-2. (ang.).