Języki algonkiańskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Języki algonkińskie)
Języki algonkiańskie
Obszar

Ameryka Północna (Stany Zjednoczone, Kanada)

Użytkownicy

ludy algonkiańskie

Klasyfikacja genetyczna

języki algijskie

  • języki algonkiańskie
Kody rodziny językowej
ISO 639-5 alg
Glottolog algo1256
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języków algijskich przed kontaktem z Europejczykami
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki algonkiańskie[1] – wielka rodzina języków w Ameryce Północnej, którymi posługują się ludy algonkiańskie. Są zaliczane do rodziny algijskiej. Dzielą się na kilka mniejszych zespołów.

Klasyfikacja języków algonkiańskich[edytuj | edytuj kod]

języki algijskie

języki algonkiańskie
języki algonkiańskie równinne
arapaho
szejeński
siksika (język Czarnych Stóp)
języki środkowoalgonkiańskie (algonkiańskie centralne)
kikapu (język Kikapów)
kri (kontinuum dialektów kri-montagnais-naskapi)
menomini
mesquakie (język Sauków i Lisów)
miami-illinois
odżibwe
algonkin
potawatomi
szauni
języki wschodnioalgonkiańskie
abenacki
abenacki wschodni †
abenacki zachodni
lenape (delaware)
język Mohikanów
malecite
massachusett
mikmak
nanticoke
pamlico
powhatan

Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]

Do cech charakterystycznych języków algonkiańskich należy występowanie obwiatywu – czwartej osoby w odmianie czasownika (istniejącej ponadto jeszcze w językach eskimoskich). Oprócz tego języki tej rodziny cechuje też rozróżnienie pierwszej osoby liczby mnogiej na „my inkluzywne” i „my ekskluzywne”, np. w języku odżibwe giinawind = 'ja (my) wraz z tobą', ale: niinawind = 'my bez ciebie' (zob. osoba). Tę drugą cechę języki algonkiańskie dzielą jednak z wieloma innymi językami rdzennej ludności obu Ameryk (a także z niektórymi innymi rodzinami językowymi świata).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B. Hlebowicz. Algonkini, Kikapowie, Ute i inni. O nazywaniu grup tubylczych Ameryki Północnej w polskojęzycznej literaturze naukowej i popularnonaukowej. „Lud”. 99, s. 308–311, 2015. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]