J.R. Smith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z J. R. Smith)
J.R. Smith
Ilustracja
Smith w 2013 w barwach Knicks
rzucający obrońca
Pełne imię i nazwisko

Earl Joseph Smith III[1]

Pseudonim

J.R., The Prodigy

Data i miejsce urodzenia

9 września 1985
Freehold

Wzrost

198 cm

Masa ciała

100 kg

Kariera
Aktywność

od 2004

Szkoła średnia

Lakewood (Lakewood)
St. Benedict's Prep (Newark)

Draft

2004, numer: 18
New Orleans Hornets

Strona internetowa

J.R. Smith, oficjalnie Earl Joseph Smith III (ur. 9 września 1985 w Freehold w stanie New Jersey) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji rzucającego obrońcy, został wybrany do NBA bezpośrednio po ukończeniu szkoły średniej.

W 2004 wystąpił w meczu wschodzących gwiazd - Nike Hoop Summit oraz McDonald’s All-American[2][3].

Do National Basketball Association trafił bezpośrednio po szkole średniej, będąc wybranym z numerem 18 w drafcie NBA 2004, przez New Orleans Hornets. Stał się wówczas dziewiątym graczem, który trafił do NBA prosto ze szkoły średniej. W swoim pierwszym sezonie, Smith notował średnio 10,3 punktu, 1,9 asysty oraz 2 zbiórki na mecz.

Rok później, wziął udział w konkursie wsadów NBA, który zakończył na trzecim miejscu, za Amar’e Stoudemirem i Joshem Smithem. 5 lipca następnego roku doszło do wymiany pomiędzy zespołami Hornets i Chicago Bulls, w ramach której Smith oraz P.J. Brown opuścili dotychczasową drużynę, a w przeciwnym kierunku powędrował środkowy Bulls Tyson Chandler[4]. Jednak już 6 dni później, 19 lipca Smith stał się częścią kolejnej wymiany, a jego nowym zespołem zostali Denver Nuggets[5]. 16 grudnia 2006 był uczestnikiem bójki pomiędzy zawodnikami Nuggets i New York Knicks, za co władze NBA zawiesiły go na 10 spotkań[6]. 20 lutego 2007 Smith uległ kontuzji lewego kolana, która wymagała poddania się operacji oraz 3-4 tygodniowej przerwy w grze.

13 października tego samego roku, Smith wziął udział w incydencie w jednym z klubów nocnych w Denver, przez co klub zawiesił go na czas 3 pierwszych meczów sezonu 2007-2008[7]. W lipcu 2008 Smith został powołany do drugiego składu reprezentacji USA, który pomagał pierwszemu zespołowi w przygotowaniach do Olimpiady w Pekinie. W lutym 2009, Smith został wybranym do ponownego wzięcia udziału w konkursie wsadów, w miejsce kontuzjowanego Rudy Gaya z Memphis Grizzlies[8]. Na koniec sezonu 2008/2009 zajął drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego „szóstego” zawodnika ligi NBA[9].

Sezon 2009/2010 zakończył jako drugi najlepszy strzelec za trzy wśród rezerwowych całej ligi. Podczas lokautu NBA w 2011 podpisał kontrakt z chińskim zespołem Zhejiang Golden Bulls[10]. Po zakończeniu lokautu próbował wrócić do NBA, lecz ze względu na rozporządzenie wydane przez władze Chińskiego Związku Koszykówki, które zabraniało graczom opuszczać ligę w trakcie sezonu, musiał pozostać w Chinach do końca tamtejszych rozgrywek. Po powrocie automatycznie stał się wolnym agentem. Niedługo potem podpisał umowę z New York Knicks[11]. Po powrocie do NBA został jeszcze ukarany przez swój chiński klub karą w wysokości 1 miliona dolarów za spóźnianie się lub nieobecność na treningach drużyny[12].

W rozgrywkach 2012/13, w barwach New York Knicks był drugim strzelcem zespołu ze średnią 18,1 punktu na mecz. Dzięki tak świetnej grze otrzymał po sezonie nagrodę dla najlepszego rezerwowego ligi[13]. Po sezonie podpisał nowy, czteroletni kontrakt z Knicks, dzięki któremu zarobi w tym czasie około 24 milionów dolarów[14]. We wrześniu liga zawiesiła go na 5 pierwszych meczów sezonu 2013/14 za używanie marihuany[15].

5 stycznia 2015, w ramach wymiany między trzema klubami, trafił do Cleveland Cavaliers[16].

1 lipca 2020 został zawodnikiem Los Angeles Lakers[17].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Stan na 27 listopada 2020, na podstawie[18], o ile nie zaznaczono inaczej.

Chiny
  • Lider strzelców ligi chińskiej (2012)
  • Uczestnik chińskiego meczu gwiazd (2012)
NBA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Howard Beck: J.R. Smith Arrested in Miami Beach. The New York Times Company, 2012-05-25. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  2. 2004 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).
  3. 2004 Nike Hoop Summit Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
  4. Marc Stein: Bulls to deal Chandler to Hornets for Brown, Smith. ESPN Internet Ventures, 2006-07-05. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  5. Nuggets Acquire J.R. Smith from Bulls. nba.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  6. Marc Stein: Suspensions total 47 games from Knicks-Nuggets fight. ESPN Internet Ventures. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  7. Chris Dempsey: J.R. Smith suspended for three games. The Denver Post, 2007-10-21. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  8. Nuggets’ Smith to Replace Memphis’ Rudy Gay In 2009 Sprite Slam Dunk Contest. nba.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
  9. 2008-09 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
  10. J.R. Smith podpisał kontrakt w Chinach. WP.pl, 2011-09-14. [dostęp 2013-01-06]. (pol.).
  11. J.R Smith oficjalnie w Knicks!. [dostęp 2013-01-06]. (pol.).
  12. Piotr Zarychta: Milion dolarów kary za opuszczanie treningów. ZkrainyNBA.com, 23 lutego 2012. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 października 2012)]. (pol.).
  13. Karol Śliwa: J.R. Smith najlepszym rezerwowym. karolsliwa.blox.pl, 22 kwietnia 2013. [dostęp 2013-09-08]. (pol.).
  14. Piotr Zarychta: J.R. zostaje w Nowym Jorku. ZkrainyNBA.com, 4 lipca 2013. [dostęp 2013-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 sierpnia 2013)]. (pol.).
  15. Piotr Zarychta: Liga zawiesiła J.R. Smitha. ZkrainyNBA.com, 8 września 2013. [dostęp 2013-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-18)]. (pol.).
  16. Cavs Acquire Shumpert and Smith in Three-Team Trade. nba.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  17. JR Smith signs with Lakers for rest of season. espn.com. [dostęp 2020-07-26]. (ang.).
  18. J.R. Smith – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2015-06-17]. (ang.).
  19. 2016 NBA Playoffs Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2016-06-20]. (ang.).
  20. 2015 NBA Playoffs Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2015-06-17]. (ang.).
  21. NBA & ABA Sixth Man of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]