Jacek Cichoń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Cichoń
Data i miejsce urodzenia

3 września 1953
Nowa Sól

profesor nauk matematycznych
Specjalność: algorytmika, bazy danych, informatyka teoretyczna, kombinatoryka, teoria miary i mnogości, topologia
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1 grudnia 1980

Habilitacja

21 lutego 1990

Profesura

20 sierpnia 2003

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski
Uniwersytet Opolski
Politechnika Wrocławska

Jacek Cichoń (ur. 3 września 1953 w Nowej Soli) – polski matematyk i informatyk, badacz teorii mnogości i teorii miary oraz topologii i teorii funkcji rzeczywistych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, obecnie profesor Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Szkołę podstawową i średnią ukończył w Zielonej Górze. W latach 1972–1976 studiował na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. W roku 1976 uzyskał tytuł magistra matematyki. Pracę doktorską obronił 1 grudnia 1980 roku przedstawiając „Rozwiązania problemów M. Bendy, H.J. Keislera, E. Grzegorczyka, A. Szymańskiego oraz B. Węglorza”. Stopień doktora habilitowanego, w zakresie teorii mnogości, uzyskał 21 lutego 1990 za rozprawę „O dwu-kardynalnych własnościach ideałów”. W rozprawie tej podał uogólnienia współczynników kardynalnych ideałów. Na przykład dla ideału na przestrzeni oraz liczb kardynalnych badał pojęcie zbiorów (κ,λ)-Łuzina, czyli takich zbiorów mocy że dla każdego

Pracownik Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 19762001; profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego od 1993 roku; w roku 2001 zrezygnował ze stanowiska profesora nadzwyczajnego. Od listopada 2001 pracownik Instytutu Matematyki i Informatyki Politechniki Wrocławskiej. Od sierpnia 2003 profesor, od grudnia 2006profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej.

Główny projektant Systemu Gospodarki Mostowej; system jest wdrożony w około 200 jednostkach administracji państwowej.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Uhonorowaniem pierwszych badań nad szeregiem funkcji kardynalnych jest, nazwany od nazwiska profesora, diagram Cichonia.

Na dorobek naukowy składa się 40 publikacji oraz 3 książki:

  • J. Cichoń, A. Kharazishvili i B. Węglorz: Subsets of the Real Line, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 1995, ISBN 83-7016-834-5.
  • J. Cichoń: Wykłady ze Wstępu do Matematyki, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2003, ISBN 83-7125-111-4.
  • J. Cichoń, M. Gogolewski i M. Kutyłowski: Logika dla informatyków, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania, 2006, ISBN 83-88018-30-2.

Działalność dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]

Prowadził szereg wykładów z analizy matematycznej, algebry, badań operacyjnych, baz danych, logiki, sztucznej inteligencji i wstępu do matematyki. Obecnie na Politechnice Wrocławskiej prowadzi wykłady ze wstępu do informatyki, matematyki dyskretnej, analizy matematycznej, logiki algorytmicznej, logiki i struktur formalnych, baz danych, grafiki komputerowej, automatycznej weryfikacji, algorytmów rozproszonych oraz kombinatoryki.

Działalność organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 19911993 prezes Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Matematycznego i zastępca dyrektora Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego do spraw naukowych. Organizator dwóch konferencji poświęconych teorii mnogości o zasięgu krajowym oraz jednej o zasięgu międzynarodowym.

Od 2006 roku kierownik grantu badawczego Komitetu Badań Naukowych nr. 3 T11C 054 30 pt. Problemy optymalizacji dyskretnej z nieprecyzyjnie określonymi parametrami.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]