Jacek Lech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Lech
Imię i nazwisko

Leszek Zerhau

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1947
Mikuszowice

Data i miejsce śmierci

25 marca 2007
Katowice

Przyczyna śmierci

rak przełyku

Zawód

piosenkarz, wokalista, solista

Zespoły
Czerwono-Czarni
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Grób piosenkarza w Bielsku-Białej

Jacek Lech, właściwie Leszek Zerhau (ur. 15 kwietnia 1947 w Mikuszowicach, zm. 25 marca 2007 w Katowicach[1]) – polski piosenkarz, wokalista zespołu Czerwono-Czarni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasach szkolnych założył amatorski zespół, w którym śpiewał i grał na skrzypcach. W wieku 17 lat zajął I miejsce w konkursie jazzowym „Mikrofon dla wszystkich”. W 1966 został solistą zespołu Czerwono-Czarni. Pierwsza piosenka „Bądź dziewczyną moich marzeń” stała się od razu wielkim przebojem. Na V Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1967 otrzymał wyróżnienie za piosenkę „Pozwólcie śpiewać ptakom”. Z zespołem Czerwono-Czarni wziął udział we wspólnym koncercie z The Rolling Stones oraz w wystawieniu mszy beatowej Pan przyjacielem moim. Pod koniec 1972 rozstał się z zespołem Czerwono-Czarni. W 1973 założył własną nową grupę. Wypadek samochodowy przerwał jednak na rok działalność artystyczną. Powrócił na scenę w 1974 z solowym albumem Bądź szczęśliwa. Wielokrotnie występował na polskich festiwalach, m.in. na KFPP Opole w 1976 i Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, gdzie w 1983 otrzymał honorowy Złoty Pierścień, a w 1986 Srebrny Pierścień. Koncertował również za granicą, m.in. w dawnej Jugosławii, na Węgrzech oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. W 2005 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”[2].

W 2006 zdiagnozowano u artysty złośliwy nowotwór przełyku. W ramach leczenia piosenkarz poddał się: chemioterapii, naświetlaniom oraz operacji, po której utrzymywany był przez katowickich lekarzy w śpiączce farmakologicznej. 27 lutego 2007, w centrum kultury w Bielsku-Białej, rodzinnym mieście artysty, odbył się koncert charytatywny zorganizowany przez Fundację Kultury i Edukacji Europejskiej „Alfa i Omega”, w którym udział wzięli między innymi Halina Frąckowiak, Alicja Majewska, Edward Hulewicz, Andrzej Dąbrowski i Bogusław Mec. Dochody z koncertu miały być przeznaczone na dalsze leczenie i rehabilitację Jacka Lecha. Podczas koncertu ogłoszono również, iż artysta został uhonorowany przez ministra kultury nagrodą za całokształt osiągnięć.

Zmarł w katowickim szpitalu. Pogrzeb piosenkarza odbył się w Bielsku-Białej 28 marca 2007 po mszy w kościele pw. św. Barbary[3]. Pochowany na cmentarzu przy kościele.

Artysta został upamiętniony w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki[4]. Imieniem Jacka Lecha został nazwany Dom Kultury w Mikuszowicach Krakowskich w Bielsku-Białej[5].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Jacek Lech. muzyka.interia.pl, 2007-03-26. [dostęp 2010-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-01)].
  2. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2017-01-21].
  3. Tłumy pożegnały Jacka Lecha. wiadomosci.gazeta.pl, 2007-03-28. [dostęp 2010-11-09].
  4. Jacek Lech [online], Urząd Miasta Opola [dostęp 2023-12-18].
  5. KL, Bielsko-Biała. Imię artysty Jacka Lecha przyjął Dom Kultury w Mikuszowicach Krakowskich [online], naszemiasto.pl, 29 listopada 2022 [dostęp 2023-12-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]