Jacek Rychlewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Stanisław Rychlewski
Data i miejsce urodzenia

28 września 1947
Poznań, PRL

Data śmierci

27 maja 2003

Miejsce spoczynku

cmentarz Górczyński w Poznaniu

Zawód, zajęcie

chemik, matematyk, nauczyciel akademicki

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor nauk chemicznych

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Rodzice

Zdzisław Rychlewski i Krystyna z domu Socha

Małżeństwo

prof. Urszula Rychlewska

Dzieci

dr inż. Jeremi Rychlewski

Krewni i powinowaci

Eugeniusz Rychlewski (stryj)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jacek Stanisław Rychlewski (ur. 26 września 1947 w Poznaniu, zm. 27 maja 2003)[1]polski chemik i matematyk, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Twórca i kierownik Zakładu Chemii Kwantowej na Wydziale Chemii UAM. W latach 1990–1991 profesor wizytujący na University of Wyoming (USA). W 1994 wykładowca na Uniwersytecie w Sheffield (WB). Przewodniczący Rady Użytkowników Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego (1993–2003). Profesor zwyczajny Instytutu Chemii Organicznej i Biochemii PAN (1995–2003). Doradca Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych Andrzeja Wiszniewskiego (1998–2001).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 września 1947 w Poznaniu w rodzinie Zdzisława Rychlewskiego (brata prof. Eugeniusza Rychlewskiego[2]) i Krystyny z domu Socha. Miał dwoje rodzeństwa. W latach 1961–1965 uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W latach 1965–1970 studiował chemię i matematykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1969 roku został magistrem matematyki (praca magisterska pt. Transformaty Fouriera dystrybucji z zastosowaniami – promotor: prof. Julian Musielak), a w 1970 magistrem chemii (praca magisterska pt. Próby opisu fragmentacji cząsteczek poprzez stany wzbudzone – promotor: prof. Jan Wojtczak). W latach 1970–1971 był asystentem w Instytucie Chemii (na UAM). W 1975 na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę doktorską pt. Oddziaływanie stanów B1 Σ+u i C 1Πu w cząsteczce wodoru – promotor: prof. Włodzimierz Kołos zostając doktorem chemii. W latach 1975–1987 był adiunktem w Instytucie Chemii (na UAM). Od 1980 członek NSZZ „Solidarność”. Habilitował się w 1985 z zakresu chemii fizycznej i teoretycznej. W latach 1987–1998 docent, a następnie profesor nadzwyczajny Wydziału Chemii UAM. W latach 1990–1991 profesor wizytujący Uniwersytetu Wyoming (USA). Od 1992 profesor chemii. W latach 1995–2002 wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej UAM, w latach 1998–2002 członek Krajowej Sekcji Nauki NSZZ „Solidarność”, członek Komisji do Spraw Organizacji i Finansowania Nauki, członek zespołu opracowującego program wyborczy AWS w zakresie szkolnictwa wyższego i nauki i koncepcję rozwoju tych dziedzin. Członek Zespołu ds. Infrastruktury Informatycznej przy Premierze RP Jerzym Buzku i koordynator Europejskiej Grupy Roboczej COSTD9/013 „Molecular Structure and Dynamics –new level of accuracy using explicitly correlated wave functions” (1998–2001).

Zmarł 27 maja 2003 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym na Górczynie w Poznaniu[3].

Główne osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • Bardzo dokładne obliczenia kwantowochemiczne dla stanu podstawowego i stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru (przy współpracy z profesorem Włodzimierzem Kołosem).
  • Zastosowanie skorelowanych funkcji Kołosa-Wolniewicza do badania oddziaływania materii z polem elektrycznym i magnetycznym.
  • Zastosowanie skorelowanych funkcji gaussowskich do bardzo dokładnych obliczeń energii i funkcji falowych trój- i czteroelektronowych atomów i cząsteczek.
  • Badanie natury wiązania chemicznego w oparciu o koncepcję atomu w cząsteczce.
  • Zastosowanie standardowych metod ab initio do badania konformacji cząsteczek oraz modelowych układów supramolekularnych.
  • Uzyskanie najbardziej dokładnych wyników dotyczących energii i własności elektrycznych i magnetycznych dla stanu podstawowego i stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru.
  • Teoretyczne wykazanie temperaturowo niezależnego paramagnetyzmu niektórych stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru i wyjaśnienie tego efektu.
  • Wykazanie, że efekty adiabatyczne mogą być odpowiedzialne za podwójne minimum krzywej energii potencjalnej dla niektórych stanów wzbudzonych.
  • Opracowanie efektywnej i ogólnej metody rozwiązania elektronowego równania Schroedingera dla cząsteczek wieloelektronowych opartej o wykładniczo skorelowane funkcje gaussowskie oraz pokazanie, że zastosowanie tych funkcji, mimo ich złej asymptotyki, prowadzi do doskonałych wyników numerycznych. Tą drogą grupa badawcza prof. Rychlewskiego (w zespole: dr hab. Jacek Komasa i dr Wojciech Cencek) otrzymała najdokładniejsze wyniki energii dla atomowych i molekularnych układów trój- i czteroelektronowych.
  • Współtworzenie sieci informatycznej nauki polskiej.
  • Udział w programie COST przy Unii Europejskiej poświęconym organizacji współpracy naukowo-technicznej. kierowanie pracami Europejskiej Grupy Roboczej COSTD9/013 „Molecular Structure and Dynamics – new level of accuracy using explicitly correlated wave functions”.
  • Stworzenie i kierowanie Zakładem Chemii Kwantowej na Wydziale Chemii UAM.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Autor około stu publikacji naukowych z zakresu chemii kwantowej, zaawansowanej chemii komputerowej oraz zastosowań matematyki w chemii. Prace opublikowane zostały w renomowanych czasopismach międzynarodowych oraz w formie rozdziałów do książek drukowanych przez czołowych wydawców. Edytor i współautor dwutomowego dzieła zatytułowanego „Explicitly Correlated Wavefunctions in Chemistry and Physics” (Kluwer Academic Publishers). Edytor kwartalnika pt. „Computational Methods in Science and Technology” wydawanego przez OWN Poznań (1995-2003). Edytor serii wydawnictw książkowych pt. „Progress in Theoretical Chemistry and Physics”, wydawanej przez Kluwer Academic Publishers (1998-2003).

Wypromowani doktorzy[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W roku 2017 jego imieniem została nazwana jedna z ulic na poznańskim Piotrowie[4][5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mąż profesor chemii Urszuli Rychlewskiej, ojciec dr. inż. Jeremiego Rychlewskiego, stryj dra Leszka Rychlewskiego[potrzebny przypis]. Był pasjonatem historii[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Rychlewski (1947–2003) in memoriam, s. 9–25. staff.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]..
  2. Jacek Rychlewski (1947–2003) in memoriam, s. 89. staff.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]..
  3. prof. Jacek Rychlewski – miejsce pochówku na Górczynie w Poznaniu.
  4. Agnieszka Musialska: Ulica imienia Profesora Jacka Rychlewskiego. PCSS, 2017-06-27. [dostęp 2018-02-12].
  5. Ulica profesora Jacka Rychlewskiego. Portal UAM, 2017-10-04. [dostęp 2018-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-13)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]