Jack Kevorkian
 Jack Kevorkian, 15 stycznia 2011 | |
| Imię i nazwisko urodzenia |
Jacob Kevorkian[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
patolog |
Jack Kevorkian (ur. 26 maja 1928 w Pontiac, zm. 3 czerwca 2011 w Royal Oak[2][3]) – amerykański lekarz, patolog, rzecznik eutanazji. Twierdził, że asystował przy co najmniej 130 zabiegach eutanazji osób cierpiących na choroby terminalne. Jest autorem powiedzenia „Dying is not a crime” (umieranie to nie zbrodnia)[4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny ormiańskich imigrantów. Był drugim dzieckiem Levona i Satenig. Miał dwie siostry: starszą, Margaret (ur. 1926) oraz młodszą Florę.
Od lat 80. publikował na łamach niemieckiego czasopisma „Medicine and Law” (Medycyna i Prawo) artykuły poświęcone etyce i eutanazji. Od 1987 ogłaszał się w gazetach w Detroit jako doradca medyczny ds. śmierci. W latach 1990-98 asystował przy ponad 130 zabiegach eutanazji. Udostępniał osobom nieuleczalnie chorym urządzenie, które po naciśnięciu guzika wstrzykiwało śmiertelną truciznę[5]. Przyniosło mu to przydomek „Doctor Death” (Doktor Śmierć).
Jako dowód na etyczny aspekt eutanazji Kevorkian w 1998 r. przedstawił w programie 60 Minutes telewizji CBS film pokazujący śmierć cierpiącego na stwardnienie zanikowe boczne (choroba Lou Gehriga) Toma Youka. Film ten stał się podstawą piątego z kolei oskarżenia Kevorkiana o zabójstwo. Wcześniej lekarz był uniewinniany, ale w marcu 1999 sąd w Michigan skazał go na wieloletnie więzienie (od 10 do 25 lat) za morderstwo drugiego stopnia. Kevorkian odbywał wyrok w Michigan. 1 czerwca 2007, po ponad 8 latach w więzieniu, został zwolniony z odbycia pozostałej części kary pod warunkiem, że nikomu już nie pomoże w popełnieniu samobójstwa.
W 2010 roku powstał biograficzny film o doktorze Kevorkianie, pod tytułem Jack, jakiego nie znacie produkcji HBO. W rolę kontrowersyjnego lekarza wcielił się Al Pacino, który za tę rolę otrzymał nagrodę Złotego Globu w kategorii „Najlepszy aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym”[6].
Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]
Kevorkian był muzykiem i kompozytorem jazzowym. W 1999 roku stowarzyszenie Exit z siedzibą w Genewie zleciło dyrygentowi Davidowi Woodardowi przygotowanie utworów organowych Kevorkiana na zespół instrumentów dętych[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Neal Nicol, Harry Wylie: Between the Dead and the Dying. Londyn: Satin Publications, Ltd., 2006. ISBN 1-904132-72-3.
- ↑ Jack Kevorkian, crusader for right to assisted suicide, dies aged 83 at Michigan hospital. washingtonpost.com. [dostęp 2011-06-03]. (ang.).
- ↑ "Doktor Śmierć" nie żyje. tvn24.pl, 2011-06-03. [dostęp 2011-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-05)].
- ↑ Samuel Wells, Ben Quash: Introducing Christian Ethics. John Wiley and Sons, 2010, s. 329. ISBN 978-1-4051-5276-1.
- ↑ Łukasz Adamski. Ponura krucjata Doktora Śmierć. „Uważam Rze”, s. 76-77, 13-19.06.2011. ISSN 2082-8292.
- ↑ Złote Globy dla HBO. Filmweb, 2011-01-01. [dostęp 2012-02-27].
- ↑ Woodard, D., „Musica lætitiæ comes medicina dolorum”, przeł. S. Zeitz, Der Freund, Nr. 7, marzec 2006, str. 34–41.