Jacob de Backer
| |
| Data i miejsce urodzenia |
między 1540 a 1555 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
między 1591 a 1599 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Jacob de Backer (ur. między 1540 a 1555 w Antwerpii, zm. między 1591 a 1599 tamże)[1] – niderlandzki malarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1560 roku wyjechał do Włoch, gdzie poznał m.in. twórczość Giorgia Vasariego czy Jacopa Zucchiego, która pozostawiła trwały ślad w jego twórczości. Studiował razem z Antonim van Palermo i Hendrikiem Steenwijkiem Starszym[2]. W 1567 roku powrócił do Antwerpii i podjął się namalowania portretu opata Jacobusa del Rio na ołtarzu w opactwa Baudeloo w Gandawie[1][3]. Dzieło zostało ukończone w 1569 roku[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Backer był w Antwerpii i szerzej – we Flandrii – czołowym przedstawicielem późnego manieryzmu w stylistyce florencko-rzymskiej[3]. Uprawiał malarstwo religijne, alegoryczne, mitologiczne i portretowe. W swoich dziełach podejmował tematy pozwalające na mistrzowskie wykorzystanie i operowanie nagimi postaciami w najróżniejszych wyrafinowanych pozach i układach, czym naśladował włoski figura serpentinata[3]. Do najwybitniejszych jego dzieł zalicza się Sąd Ostateczny z 1571 roku (obecnie w Antwerpii) oraz epitafium wydawcy Christopha Plantina w atedrze Najświętszej Marii Panny w Antwerpii, w formie tryptyku ze scenami Sądu Ostatecznego (w środku) i z wizerunkami rodziny Plantina po bokach[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jacob de Backer [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-14] (ang. • niderl.).
- ↑ Karel van Mander, Het schilder-boeck · dbnl [online], dbnl.org [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ a b c d e Maciej Monkiewicz, Backer, Jacques lub Jacob de, [w:] Robert Genaille, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 27, ISBN 83-221-0686-6 (pol.).