Jadwiga Sikorska-Klemensiewiczowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Klemensiewiczowa
Ilustracja
Zdj. z albumu uczestników kongresu esperantystów w Krakowie, 1912
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1871
Młynów

Data i miejsce śmierci

30 maja 1963
Kraków

Zawód, zajęcie

farmaceutka

Jadwiga Klemensiewiczowa, z domu Sikorska (ur. 1 stycznia 1871 w Młynowie, zm. 30 maja 1963 w Krakowie) – farmaceutka, razem ze Stanisławą Dowgiałłówną i Janiną Kosmowską jedna z pierwszych kobiet-studentek w historii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Stanisława Sikorskiego, inżyniera technologa i chemika, dyrektora cukierni, i Julii z Rostalskich, wychowanki Instytutu Maryjskiego, działaczki oświatowej i założycielki Księgarni Ludowej w Warszawie.

W wieku 11 lat rozpoczęła naukę na pensji Jadwigi Sikorskiej w Warszawie (siostry ojca). W 1885 roku zdała egzamin do VII klasy II Gimnazjum Żeńskiego w Warszawie, gdzie nawiązała kontakt z ruchem kobiecym i socjalistycznym, m.in. przyjaźniła się z koleżanką z klasy Różą Luksemburg. W roku 1887 zdała egzamin na nauczycielkę domową. W tym samym roku uczęszczała na kursy botaniczne i mineralogiczne na Uniwersytecie Latającym. W 1894 roku zdała egzamin na pomocnika aptekarskiego. Wówczas też rozpoczęła starania o przyjęcie na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego, które rozpatrzono pozytywnie i przyjęto ją jako jedną z trzech hospitantek. Do tej pory studia uniwersyteckie były zarezerwowane dla mężczyzn. Studia ukończyła w 1898 roku z tytułem magistra farmacji.

Rok wcześniej poślubiła kolegę ze studiów lekarskich, Zygmunta Klemensiewicza, który m.in. redagował pisma socjalistyczne. Żona pomagała mu jako redaktorka, autorka i tłumaczka prasy zagranicznej. Została także pierwszą przewodniczącą Ogólnozawodowego Stowarzyszenia Kobiet Pracujących. W 1903 jako pierwsza aptekarka w Galicji z tytułem magistra otworzyła skład materiałów aptekarskich (drogerię) w Krakowie przy ulicy Karmelickiej 15[1], zatrudniającą tylko kobiety, między innymi koleżanki ze studiów. Wraz z gronem pedagogów współredagowała tygodnik dla dzieci „Promyk”. Podczas I wojny światowej pracowała w krakowskiej aptece[2] „Pod Gwiazdą”, należącej do magistra Konstantego Wiszniewskiego.

W zakupionym w 1922 roku majątku w Sygneczowie[potrzebny przypis] prowadziła uprawę roślin leczniczych. Po czterech latach przekazała ją córce i zięciowi, a sama powróciła do zawodu farmaceuty. W latach 1924–1932 pracowała jako retaksatorka recept w Okręgowym Związku Kas Chorych w Krakowie. W latach późniejszych prowadziła badania nad psychiką dziecka[2]. Miała trzy córki, w tym lekarkę Jadwigę Beaupré.

Po śmierci męża wyjechała w 1948 roku do mieszkającej w Hiszpanii najmłodszej córki, a do Polski wróciła po siedmiu latach. Zmarła w Krakowie w 1963 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kronika. „Nowe Słowo”. R. II, s. 183, 183. 
  2. a b c Krystyna Held-Olsińska. Studentki w gorsetach. „Ale Historia”. 25/2015 (179), s. 5−6, 2015-06-22. Agora SA. (pol.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]