Jadwiga Skórzewska-Łosiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Skórzewska-Łosiak
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1943
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

22 listopada 2021
Konstancin-Jeziorna

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres

od 1995
do 2003

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Jadwiga Kazimiera Skórzewska-Łosiak (ur. 24 stycznia 1943 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 22 listopada 2021 w Konstancinie-Jeziornie[1][2]) – polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Witolda i Jadwigi[1]. Ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1971 była sędzią Sądu Powiatowego w Warszawie, pracowała także w Ministerstwie Sprawiedliwości. Od 1975 do 1987 zajmowała stanowisko sędziego Sądu Wojewódzkiego w Warszawie, w okresie 1987–1989 wykonywała zawód adwokata.

W latach 80. działała w „Solidarności”. Była uczestniczką prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[3]. Z ramienia „Solidarności” brała udział w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. prawa i wymiaru sprawiedliwości. W latach 1989–1990 pełniła funkcję dyrektora Biura Prawnego Kancelarii Senatu, następnie do 1995 sprawowała urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, odpowiadając za problematykę funkcjonowania sądów i legislację.

W lipcu 1995 Sejm wybrał ją na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego (po śmierci Janiny Zakrzewskiej). Kadencję zakończyła w 2003, jej miejsce w TK zajął Adam Jamróz.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2003)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jadwiga Skórzewska-Łosiak. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2022-01-11].
  2. Zmarła sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku Jadwiga Skórzewska-Łosiak. Trybunał Konstytucyjny, 29 listopada 2021. [dostęp 2021-11-29].
  3. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 2021-11-27].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 lipca 2003 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2003 r. nr 55, poz. 857).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]