Jair Picerni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jair Picerni
Data i miejsce urodzenia

20 października 1944
São Paulo

Pozycja

prawy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
SE Palmeiras
Comercial
1967–1972 Nacional
1973–1976 Guarani FC 15 (1)
1976–1978 Ponte Preta 54 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1980–1981 Ponte Preta
1982–1983 SC Internacional
1983–1984 Santo André
1984 Brazylia ol.
1984–1985 Corinthians Paulista
1985–1986 Portuguesa
1986 Al Ain
1986–1987 Ponte Preta
1987 Sport Recife
1988 Portuguesa
1989–1991 CD Nacional
1991–1992 Santo André
1992–1995 União São João
1996–1998 CD Nacional
1998–1999 União Barbarense
1999–2000 Gama
2000–2002 São Caetano
2002 Guarani FC
2003–2004 SE Palmeiras
2004 Atlético Mineiro
2004–2005 Guarani FC
2005 EC Bahia
2005 São Caetano
2006 Fortaleza
2006 Brasiliense
2006 SE Palmeiras
2007 Sertãozinho
2007 São Caetano
2008 Guarani FC
2009 Red Bull Brasil
2010 Santo André
2011– Red Bull Brasil
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jair Picerni[1] (ur. 20 października 1944 w São Paulo) – piłkarz i trener brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji prawego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jair Picerni karierę piłkarską rozpoczął w klubie SE Palmeiras, gdzie grał w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych. W latach 1967–1972 występował w Nacionalu São Paulo, w latach 1973–1976 w Guarani FC. W Guarani 2 września 1973 w wygranym 2-0 meczu z Paysandu SC Picerni zadebiutował w lidze brazylijskiej[2].

Ostatnim klubem w jego karierze było Ponte Preta Campinas, gdzie występował w latach 1976–1978. W Ponte Preta 19 września 1976 w wygranym 2-0 meczu z Cearą Fortaleza Picerni po raz ostatni wystąpił w lidze[3]. Ogółem w latach 1973–1976 w lidze brazylijskiej wystąpił w 69 meczach i strzelił 4 bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Jair Picerni został trenerem. Trenował wiele klubów brazylijskiej m.in. Ponte Preta, Internacional Porto Alegre, Corinthians, Portuguesę, Recife, Palmeiras, Bahię, Guarani, Atlético Mineiro czy São Caetano. Największe sukcesy osiągnął w Sporcie Recife, z którym zdobył mistrzostwo Brazylii w 1987 oraz w AD São Caetano, z którym dwukrotnie zdobył wicemistrzostwo Brazylii w 2000 i 2001 oraz dotarł do finału Copa Libertadores 2002.

Z Gamą w 1999 oraz Palmeiras w 2003 wygrywał rozgrywki II ligi brazylijskiej. Ostatnim sukcesem w pracy z klubami jest mistrzostwo stanu CearáCampeonato Cearense w 2006 z Fortalezą. W 1984 roku prowadził olimpijską reprezentację Brazylii na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles. Brazylia wywalczyła srebrny medal (pierwszy w historii), przegrywając w finale z Francją.

Obecnie jest trenerem występującego w II lidze stanu São Paulo Red Bull Brasil.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna 11-12/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz. 5 (1957–2004), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 44.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]