Jake Dennis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jake Dennis
Ilustracja
Jake Dennis na torze Circuit de Spa-Francorchamps podczas zawodów Europejskiej Formuły 3 (2014)
Państwo

 Wielka Brytania

Data urodzenia

16 czerwca 1995

Sukcesy

2011: InterSteps Championship (mistrz)
2012: Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 (mistrz)
2022/2023: Formuła E (mistrz świata)

Jake Dennis (ur. 16 czerwca 1995) – brytyjski kierowca wyścigowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

InterSteps Championship[edytuj | edytuj kod]

Franzoni rozpoczął karierę w jednomiejscowych samochodach wyścigowych w 2011 roku w InterSteps Championship. Już w pierwszym swoim wyścigu, na torze Silverstone Circuit Dennis odniósł zwycięstwo. Poza tym triumfował jeszcze w siedmiu wyścigach. Na podium nie stawał tylko cztery razy, lecz za każdym razem zdobywał punkty. Ta świetna postawa przyniosła mu 539 punktów, co przerodziło się w tytuł mistrzowski w debiutanckim sezonie.

Formuła Renault[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku Dennis zaliczył 6 wyścigów w Finale Brytyjskiej Formuły Renault. Zdobył tam 38 punktów i ukończył sezon na 19 lokacie. W 2012 roku Brytyjczyk startował już w znanych seriach, tj. w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. W obu tych seriach podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Fortec Motorsport. Gdy w europejskiej serii zdobył tylko jedno podium, w północnoeuropejskiej edycji wywalczył tytuł mistrzowski. Stało się tak dzięki trzem zwycięstwom: na Hockenheimringu, Motorsport Arena Oschersleben i TT Circuit Assen oraz 11 podiom. Na kolejny sezon przedłużył kontrakt z Fortec Motorsport. Zarówno w edycji europejskiej, jak i północnoeuropejskiej stawał raz na podium. Z tym, że były to odpowiednio drugie i pierwsze miejsca. Z dorobkiem odpowiednio 130 i 42 punktów został sklasyfikowany odpowiednio na czwartej i 31 pozycji w klasyfikacji generalnej.

Formuła 3[edytuj | edytuj kod]

Na sezon 2014 Brytyjczyk podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Carlin na starty w Europejskiej Formule 3. Wystartował łącznie w 33 wyścigach, w ciągu których trzykrotnie stawał na podium. Uzbierał łącznie 174 punktów. Wystarczyło to na dziewiąte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. W klasyfikacji debiutantów stanął na najniższym stopniu podium.

W 2015 roku przeniósł się do mistrzowskiej stajni Prema Powerteam. Dennis należał do czołówki serii, jednak przez większą część sezonu pozostawał w cieniu swojego zespołowego partnera, Szweda Felixa Rosenqvista, a także Włocha Antonio Giovinazziego i Monakijczyka Charlesa Leclerca. Dzięki mocniejszej końcówce od tego ostatniego Anglik odrobił do niego straty i ostatecznie wywalczył 3. lokatę w punktacji różnicą 13,5 punktu. Na przestrzeni sezonu Jake szesnastokrotnie wizytował na podium, w tym sześciokrotnie na jego najwyższym stopniu. Poza tym sześć razy startował z pole position (trzy wywalczył na ulicznym torze we francuskim Pau) oraz czterokrotnie uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu. Wystartował również w prestiżowym wyścigu Grand Prix Makau. Do mety dojechał dziewiąty.

W ostatni weekend października wystartował w rundzie Mistrzostw Formuły 2000 MRF Challenge składającej się z czterech wyścigów, na torze Yas Marina. Brytyjczyk dwukrotnie stanął na podium, zajmując odpowiednio drugie i trzecie miejsce. W drugim wyścigu uzyskał najszybsze okrążenie wyścigu.

Seria GP3[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2016 nawiązał współpracę z rodzimą ekipą Arden, startującą w serii GP3. Wraz z przebiegiem sezonu Brytyjczyk notował ciągłą progresję wyników wraz ze swoim partnerem Jackiem Aitkenem. Pierwsze podium odnotował na węgierskim torze Hungaroring, na którym zajął trzecią lokatę. Kolejny raz w pierwszej trójce znalazł się w sobotniej rywalizacji na Spa-Francorchamps, po świetnym finiszu. Tydzień później wygrał na Monzie. Kolejny triumf przypadł mu w udziale na torze Sepang International Circuit. W finałowej rundzie sezonu zajął drugie miejsce w sobotę, dzięki czemu miał matematyczne szanse na podium klasyfikacji generalnej. Czwarta lokata w ostatnim wyścigu nie pozwoliła mu jednak na wyprzedzenie Włocha Antonio Fuoco, jednak dzięki najszybszemu okrążeniu pokonał różnicą zaledwie jednego punktu Aitkena.

Formuła E[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2020/2021 reprezentuje ekipę BMW i Andretti Autosport[1]. W sezonie 2022/2023 został mistrzem świata Formuły E[2].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

GP3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2016 Arden International Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Austria
AUT
Austria
AUT
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
GER
Niemcy
GER
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
149 4
7 4 NU NU 12 9 3 7 12 6 2 5 1 4 6 1 2 4

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2011 InterSteps Championship Fortec Motorsports 20 8 7 5 16 539 1
Finał Brytyjskiej Formuły Renault 6 0 0 0 0 38 19
2012 Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 Fortec Motorsports 19 3 2 3 11 376 1
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 4 0 0 0 1 31 12
2013 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Fortec Motorsports 14 0 1 1 1 130 4
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 4 1 0 0 1 42 31
2014 Europejska Formuła 3 Carlin 33 0 0 0 3 174 9
2015 Europejska Formuła 3 Prema Powerteam 33 6 6 5 16 377 3
Grand Prix Makau 1 0 0 0 0 N/A 9
2015/2016 MRF Challenge - Formula 2000 4 0 0 1 2 53 9
2016 Seria GP3 Arden International 18 2 0 1 5 149 4
World Endurance Championship – LMP2 G-Drive Racing 1 0 0 0 0 8 28

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niespodziewany wybór BMW [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] (pol.).
  2. Jake Dennis mistrzem świata Formuła E [online], www.eurosport.com [dostęp 2023-07-31].