Ja’akow Robinson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jakob Robinson)
Ja’akow Robinson
Jokūbas Robinzonas
‏יעקב רובינסון‎
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1889
Sereje, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

24 października 1977
Nowy Jork, Nowy Jork, USA

poseł na Sejm Republiki Litewskiej
Przynależność polityczna

parlamentarna frakcja żydowska, Blok Mniejszości

Ja’akow Robinson, Jakob Robinson, Jacob Robinson (lit. Jokūbas Robinzonas; hebr.: יעקב רובינסון, ur. 28 listopada 1889 w Serejach, zm. 24 października 1977 w Nowym Jorku) – litewski prawnik i działacz społeczności żydowskiej, poseł na Sejm Republiki Litewskiej, izraelski dyplomata, konsultant w procesach norymberskim i Adolfa Eichmanna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1914 ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim, po czym został zmobilizowany do armii rosyjskiej – walczył w I wojnie światowej trafiając do niewoli niemieckiej. W 1918 powrócił na Litwę, gdzie włączył się w życie społeczności żydowskiej. Działał w „Tarbucie”, od 1919 do 1922 stał na czele gimnazjum z wykładowym językiem hebrajskim w Wierzbołowie. Później pracował jako adwokat w Kownie.

W 1922 wszedł w skład Sejmu Litwy I kadencji, przewodniczył parlamentarnej frakcji żydowskiej oraz Blokowi Mniejszości. Na początku lat 30. pracował w departamencie prawnym ministerstwa spraw zagranicznych, gdzie pomagał m.in. w wypracowaniu litewskiego stanowiska prawnego odnośnie Kłajpedy.

W 1940 opuścił Litwę wyjeżdżając przez Portugalię do USA. Stanął tam na czele Instytutu Żydowskiego przy Światowym Kongresie Żydów.

W 1945 pomagał jako konsultant przy Trybunale Norymberskim. Gorąco popierał tworzenie nowego ładu po II wojnie światowej działając m.in. na rzecz Komisji Praw Człowieka ONZ. W latach 1947–1957 stał na czele izraelskiej misji przy ONZ.

Podczas procesu Eichmanna w 1961 był jednym z doradców prokuratora generalnego Gidona Hausnera. Później związał się z Muzeum Jad Waszem, w którym pracował aż do śmierci.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • „JT metamorfozė” (1958)
  • „Žydų istorijos nacių laikotarpiu vadovas” (1960, razem z F. Friedmanem)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]