Jakub Lipsztat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jakub Lipsztat (ur. 3 listopada 1875, zm. 1939 w Warszawie) – polski neurolog pochodzenia żydowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Praktykował w Warszawie. Tytuł lekarza otrzymał 8 marca 1900 na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim[1]. Od 1900 do 1914 pracował w Szpitalu na Czystem jako asystent, udzielał się także w poliklinice Samuela Goldflama i Bernsteina. Brał udział w spotkaniach Warszawskiego Towarzystwa Neurologicznego. Należał do towarzystwa B’nai B’rith[2] i do Towarzystwa Opieki nad Ubogimi, Nerwowo i Umysłowo Chorymi Żydami[3]. Mieszkał przy placu Żelaznej Bramy 1[4]

Według Hermana podczas II wojny światowej został przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie popełnił samobójstwo[5]. Według nowszych ustaleń popełnił samobójstwo na początku okupacji[6].

W 1922 ukazała się jego praca Przypadek umiejscowionego pocenia się podczas jedzenia, stanowiąca jeden z najwcześniejszych opisów zespołu neurologicznego znanego dziś jako zespół Łucji Frey.

Prace[edytuj | edytuj kod]

  • W sprawie stosunku niektórych lekarzy szpitalnych do chorych. Krytyka Lekarska 6, 9, ss. 190–192, 1902
  • W sprawie działania ubocznego dioksydiamido-arsenobenzolu Ehrlicha-Hata (Salvarsanu). Medycyna i Kronika Lekarska 46, 27, ss. 666–675, 1911
  • Neurol. polska 2, s. 98, 1911
  • Przypadek zatoru aorty brzusznej. Medycyna i Kronika Lekarska 47, 7, ss. 128–132, 1912
  • W sprawie leczenia ostrego gośćca stawowego wstrzyknięciami roztworu salicylanu sodu. Medycyna i Kronika Lekarska 47, 50, ss. 991–997, 1912
  • Goldberg J, Lipsztat J. Dwa przypadki choroby Morgagni-Stokes-Adamsa, jeden na tle bloku serca, a drugi na tle bloku i rozkojarzenia czynności komór i przedsionków. Gazeta Lekarska 49, 29, ss. 846–850, 1914
  • Przypadek umiejscowionego pocenia się podczas jedzenia. Neurologia Polska 6, ss. 383-396, 1922

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eufemiusz Herman: Neurolodzy polscy. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1958, s. 317.
  2. Stowarzyszenie humanitarne „Braterstwo B’nei B’rith” w Warszawie 1922-1932. Warszawa: Stowarzyszenie humanitarne „Braterstwo B’nei B’rith”, 1932 s. 17, 25
  3. Sprawozdanie za .... Rok / Towarzystwo Opieki nad Ubogimi Nerwowo i Umysłowo Chorymi Żydami. (1916)
  4. Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej. R. Olesiński, W. Merkel i S-ka 1924/25 s. 265
  5. Eufemiusz Herman: Historia neurologii polskiej. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1975, s. 221.
  6. Zagłada chorych psychicznie. Pamięć i historia. red. Tadeusz Nasierowski, Grażyna Herczyńska, Dariusz Maciej Myszka. Eneteia, 2012 ISBN 978-83-61538-43-1